tag:blogger.com,1999:blog-176700282024-03-23T22:11:16.160+04:00ദേവരാഗംContents of this blog are copyrighted by the author. Any form of reproduction & circulation of the text or photographs published in this blog, unless done with the explicit and specific consent of the author will be deemed as content theft.ദേവന്http://www.blogger.com/profile/14898390206474616712noreply@blogger.comBlogger55125tag:blogger.com,1999:blog-17670028.post-70496007724972386212009-04-01T11:59:00.018+04:002009-04-01T14:19:41.868+04:00ചെറയുന്ന സുന്ദരിസഹൃദയരേ കലാസ്നേഹികളേ,<br /><br />ഈ കഥയുടെ പേര് ചെറയുന്ന സുന്ദരി. വി ഡി രാജപ്പന്റെ ചികയുന്ന സുന്ദരിയില് നിന്നു പ്രചോദനം ഉള്ക്കൊണ്ടതാണ് ഇതിന്റെ കഥാതന്തു. ബൂലോഗത്ത് ചിത്രകഥാകഥനത്തിനു കോപ്പിറൈറ്റ് ആഷക്ക് ഉള്ളതുകൊണ്ട് അവര്ക്ക് കടപ്പാക്കട ഇതിനാല് രേഖപ്പെടുത്തുന്നു.<br /><br />ഒന്നാമദ്ധ്യായമേ ഞാന് കൈവച്ച് നശിപ്പിച്ചിട്ടുള്ളൂ. ബാക്കിയുള്ളത് മനോധര്മ്മം പോലെ നിങ്ങള്ക്ക് പൂരിപ്പിക്കാന് തോന്നുന്നെങ്കില് സ്വാഗതം. എത്രതരം കഥ ഇതില് നിന്ന് ഉണ്ടാക്കാമെന്ന് അറിയുകയും ചെയ്യാമല്ലോ.<br /><br /><strong>ചെറയുന്ന സുന്ദരി</strong><br />നമ്മുടെ കഥ നടക്കുന്നത് അങ്ങകലെ കൊല്ലത്തിനടുത്ത് പെരുമണ് എന്ന കൊച്ചു കായലോരഗ്രാമത്തിലാണ്. ഞണ്ടും മീനും കൊഞ്ചും കക്കയും കപ്പയും കാച്ചിലും നനകിഴങ്ങും ചെറുകിഴങ്ങും വള്ളിപ്പയറും വന്പയറും ചെറുപയറും ഒക്കെ സുഭിക്ഷമായി ലഭിക്കുന്ന ആ മനോഹരഗ്രാമത്തിലേക്ക് നമുക്ക് പോകാം.<br /><br />1.<br />അതാ നോക്കൂ. അവിടെ അന്തിയായി. അഷ്ടമുടിക്കായലിനു അരപ്രദക്ഷിണം വച്ചശേഷം ആദിത്യന് അങ്ങകലെ പേഴുന്തുരുത്തില് പാഴുതെങ്ങുകള്ക്കിടയിലേക്ക് പാഞ്ഞിറങ്ങി.<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSjBckZMRO7MwG3s6wk-5HI1jpNTw94qd_P0CPzHUvNtjY0LPHrfZxINGKhg89fHc25sNNA3ah8_D1dbzrnCH-oXywtZoY7arNsd4rPCZtQmODjlWbp8eC4UgQtXQH3eXD0RUc0w/s1600-h/1.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5319631238880269442" style="WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 268px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSjBckZMRO7MwG3s6wk-5HI1jpNTw94qd_P0CPzHUvNtjY0LPHrfZxINGKhg89fHc25sNNA3ah8_D1dbzrnCH-oXywtZoY7arNsd4rPCZtQmODjlWbp8eC4UgQtXQH3eXD0RUc0w/s400/1.JPG" border="0" /></a><br /><br />2.<br />ആ മനോഹരമായ സന്തൂരസിന്ധ്യാവെളിച്ചത്തില് നമ്മുടെ നായകന് പൂവന് അന്നത്തെ കൊത്തിപ്പെറുക്കലും കഴിഞ്ഞ് ചെളിയില് കുളിച്ച് സുന്ദരനായി കൂട്ടിലേക്ക് മടങ്ങുകയാണ്. സുന്ദരനാണവന്. യുവതുര്ക്കിയാണവന്. മറ്റുകോഴികളെപ്പോലെ അങ്കവാലല്ല അവന്. വെണ്മയിലിന്റേതുപോലെ ശരല്പത്മപുച്ഛതലം. നാലുനാടന്റെവലിപ്പവും നീലശിരസ്സും കറുത്തകണ്ണും രക്തവര്ണ്ണമാര്ന്ന കളകംബളവുമൊക്കെയായി അവന് വരുന്നതു കണ്ടാല് തന്നെ നാട്ടിലെ മറ്റു പൂവന്മാര് നൂറേല് പാഞ്ഞുകളയും. അവന്റെ പൂര്വികര് തുര്ക്കി സുല്ഥാന്മാരായിരുന്നത്രേ. സ്ഥാനമാനമൊന്നുമില്ലെങ്കിലും അവന് പെരുമണിലെ കോഴികള്ക്കിടയില് താമ്രചൂഡമന്നന് തന്നെയാണ്.<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgr6rptlSyn_lhwa5tQlKpJrUwB-GWEytGunxSAWZQ4KuDI_vjhH2rtFDmuz6wypd1aYgqhD_nIWNPdspwktyyCwCrUfe9AD_6cd1wz8Dr1VrEFd0HoMaSovcu270ABPvFNHz6ebQ/s1600-h/2.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5319631242496315074" style="WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 347px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgr6rptlSyn_lhwa5tQlKpJrUwB-GWEytGunxSAWZQ4KuDI_vjhH2rtFDmuz6wypd1aYgqhD_nIWNPdspwktyyCwCrUfe9AD_6cd1wz8Dr1VrEFd0HoMaSovcu270ABPvFNHz6ebQ/s400/2.JPG" border="0" /></a><br /><br />3.<br />കുറച്ചപ്പുറത്ത് ചാമ്പമരച്ചുവട്ടില് ചികയുന്ന ഒരുത്തി പൂവന്റെ കണ്ണില് പെട്ടു. നന്നായി അവളെ ഒന്നു കാണുവാനായി അവന് അടയ്ക്കാമരത്തിന്റെ പിന്നിലേക്ക് പതുങ്ങി.<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5i0M2QkaO5fkRGk2v6oyg7Lk7BgBUkLCNj9PtBJJ-51gYOoQFSfZY9Azz7BiVvbne53xS-kku264RSjNGMMlT6-rZ0ETUEQyWxt4wtT_ERBkWjmYM3ftFUOWLUSGGQZFhQbfigQ/s1600-h/4.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5319631258470322866" style="WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 385px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5i0M2QkaO5fkRGk2v6oyg7Lk7BgBUkLCNj9PtBJJ-51gYOoQFSfZY9Azz7BiVvbne53xS-kku264RSjNGMMlT6-rZ0ETUEQyWxt4wtT_ERBkWjmYM3ftFUOWLUSGGQZFhQbfigQ/s400/4.JPG" border="0" /></a><br /><br />4.<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgetOQ4y6bYLKbbEPSym_HaXxb269g_LRdh6m9kGyYci2VVGexgoW5ZKSpHSYkKutw3L81sLxOdKoE8aTSRm12XRNcT3Z_LPkB4yJDabqEt-8c4-Ntn0IDZ80dahV7TknGDyiHCMA/s1600-h/3.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5319631252947255778" style="WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 262px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgetOQ4y6bYLKbbEPSym_HaXxb269g_LRdh6m9kGyYci2VVGexgoW5ZKSpHSYkKutw3L81sLxOdKoE8aTSRm12XRNcT3Z_LPkB4yJDabqEt-8c4-Ntn0IDZ80dahV7TknGDyiHCMA/s400/3.JPG" border="0" /></a><br /><br /><br />5.<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeMA50BHYbvCmqqsKRUQueCcRgUS3_st7GpvJ8to9nyu4G-B1Vje8AWd50-rx4VwmYKFdRTJFWuYeNZHYseSlXk95Qtdh2m6TCup9mcvIPINMi35CIDCAjHnnEFGeBlLvoBf38Mw/s1600-h/5.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5319631259285433426" style="WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 337px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeMA50BHYbvCmqqsKRUQueCcRgUS3_st7GpvJ8to9nyu4G-B1Vje8AWd50-rx4VwmYKFdRTJFWuYeNZHYseSlXk95Qtdh2m6TCup9mcvIPINMi35CIDCAjHnnEFGeBlLvoBf38Mw/s400/5.JPG" border="0" /></a><br /><br />6.<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVi0ko6u6mtH2xY3o2U451JPkKACpVOgsiTsy9vzQ-iZKmVi_hl1qgzi751GJ-kd2O_rNnvDPJDhsiRQVclAY-jtyIB4vcJjOpuZ4tMr4Xx0g1U-LbCQ-ej2C11NVRNzshzHHWuw/s1600-h/6.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5319633012214206978" style="WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 267px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVi0ko6u6mtH2xY3o2U451JPkKACpVOgsiTsy9vzQ-iZKmVi_hl1qgzi751GJ-kd2O_rNnvDPJDhsiRQVclAY-jtyIB4vcJjOpuZ4tMr4Xx0g1U-LbCQ-ej2C11NVRNzshzHHWuw/s400/6.JPG" border="0" /></a><br />7.<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuiFsN_AUi-cuzcPxEGuRjg319vjhdTqFrpGmm5p64g-GVhF9MazlERUkUJCNzykqANTdK1qaS9atzGX0SfIkdpgkyvgDQkAZgyHDAQ78fAmN_9seeSCgGnPkXR66JbbiF0Flowg/s1600-h/12.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5319634820765403938" style="WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 346px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuiFsN_AUi-cuzcPxEGuRjg319vjhdTqFrpGmm5p64g-GVhF9MazlERUkUJCNzykqANTdK1qaS9atzGX0SfIkdpgkyvgDQkAZgyHDAQ78fAmN_9seeSCgGnPkXR66JbbiF0Flowg/s400/12.JPG" border="0" /></a><br /><br /><br />8.<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFkJdO7VlO8v1Px5qK0Xab9UhcTYjAmxOrGntaW2M9YgI68f8MDWBpgVpLnbDASb4V5PaUpRnzJn1RjnXkquzC013a6ZfN3ICixjxr6IdqrvO4EefRIN55HH-jPZwBlJbQrskJIw/s1600-h/7.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5319633019247311826" style="WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 334px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFkJdO7VlO8v1Px5qK0Xab9UhcTYjAmxOrGntaW2M9YgI68f8MDWBpgVpLnbDASb4V5PaUpRnzJn1RjnXkquzC013a6ZfN3ICixjxr6IdqrvO4EefRIN55HH-jPZwBlJbQrskJIw/s400/7.JPG" border="0" /></a><br />9.<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2r0iIKzqAkuEOrv-bDMuXF15foaj6YVZR5NU1vSXAPn0Jv5jSexQqSTWr62XDFwXzAXOqogKY24QNEccrAGc9Zno4HQ5X0fH0SvybK8s2gwQS4-sm1mdbTj1Trgqgr1ZARt501Q/s1600-h/9.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5319633030771132578" style="WIDTH: 397px; CURSOR: hand; HEIGHT: 466px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2r0iIKzqAkuEOrv-bDMuXF15foaj6YVZR5NU1vSXAPn0Jv5jSexQqSTWr62XDFwXzAXOqogKY24QNEccrAGc9Zno4HQ5X0fH0SvybK8s2gwQS4-sm1mdbTj1Trgqgr1ZARt501Q/s400/9.JPG" border="0" /></a><br /><br />10.<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoayqiwjo1LK4N49bYzLiouaS39bp6klpk1Ia3KUvUm-9IWL3FUggIACNZZqDbtbYUGXPEnRCLXfajzXSdz1emH4r7ZPprR1B7b7UXqP57KyN7R913Uo6iQl-E9lD2ArD6EzxAqA/s1600-h/10.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5319634819087358146" style="WIDTH: 397px; CURSOR: hand; HEIGHT: 531px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoayqiwjo1LK4N49bYzLiouaS39bp6klpk1Ia3KUvUm-9IWL3FUggIACNZZqDbtbYUGXPEnRCLXfajzXSdz1emH4r7ZPprR1B7b7UXqP57KyN7R913Uo6iQl-E9lD2ArD6EzxAqA/s400/10.JPG" border="0" /></a><br /><br />11<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjde5PNF2ogiDCyDgdYfToH4qmj4jKVx_3EDtTIEN7JeRzGa3kLnuhp8FdVOG-G0jLI63mE-KgBACsWzqqnVdnDxiyGwlaihCBTBEMPTxyKx7o4mQjnw46k5cRil7geXViX99WNnQ/s1600-h/11.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5319634823602498850" style="WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 357px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjde5PNF2ogiDCyDgdYfToH4qmj4jKVx_3EDtTIEN7JeRzGa3kLnuhp8FdVOG-G0jLI63mE-KgBACsWzqqnVdnDxiyGwlaihCBTBEMPTxyKx7o4mQjnw46k5cRil7geXViX99WNnQ/s400/11.JPG" border="0" /></a><br /><br /><br />12.<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkfnwJBE1pefWBVLs6SUy6mU8z5hpe88HqqsZo4eGySngMatykPWiTV3viJSGqYEzxJReKPRCK5gwrBNaAsvl9W2ohLTtMpOEIQocIO1t4PhNKjXhwvwNVBpEH8dgYMqy8mBaQbQ/s1600-h/8.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5319633020099803666" style="WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 347px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkfnwJBE1pefWBVLs6SUy6mU8z5hpe88HqqsZo4eGySngMatykPWiTV3viJSGqYEzxJReKPRCK5gwrBNaAsvl9W2ohLTtMpOEIQocIO1t4PhNKjXhwvwNVBpEH8dgYMqy8mBaQbQ/s400/8.JPG" border="0" /></a><br /><br />13.<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_5lee1Kr4K0hmOVKsRe-kzz7AZugPgr4KoB8uKeDq1a6Q6KKN2VWF63gBqdJqMWWo53dRfLl5Lrhwo6Qw8yUULY5vZ9rSrZ6KPCA_Kf7spemHshkRNX63bZhl6JQWpGauZczPYw/s1600-h/133.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5319665084024123746" style="WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 360px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_5lee1Kr4K0hmOVKsRe-kzz7AZugPgr4KoB8uKeDq1a6Q6KKN2VWF63gBqdJqMWWo53dRfLl5Lrhwo6Qw8yUULY5vZ9rSrZ6KPCA_Kf7spemHshkRNX63bZhl6JQWpGauZczPYw/s400/133.JPG" border="0" /></a><br />14.<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIpfux4U9buR47Ei7e7o7l-9REZbM23v5LLUSBYHLQovNfv85Vlwae7nd3zfNrgp8-G8WF6NWAAssOYUTSBA49yLYjOEhU5c4MMalPY93FSq-50rzNauqTL1-qcmMYkiPYwYYw2w/s1600-h/9999.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5319635555201528354" style="WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 320px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIpfux4U9buR47Ei7e7o7l-9REZbM23v5LLUSBYHLQovNfv85Vlwae7nd3zfNrgp8-G8WF6NWAAssOYUTSBA49yLYjOEhU5c4MMalPY93FSq-50rzNauqTL1-qcmMYkiPYwYYw2w/s400/9999.JPG" border="0" /></a>ദേവന്http://www.blogger.com/profile/14898390206474616712noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-17670028.post-5273264253816943482007-12-27T14:04:00.000+04:002007-12-27T16:10:50.701+04:00ബീഫ് ഫ്രൈ[ജാക്ക് ലണ്ടന്റെ A Piece of Steak ഒന്നു പരിഭാഷപ്പെടുത്താന് ശ്രമിച്ചതാണ്. എന്തോ, അതിങ്ങനെയൊക്കെയായിക്കിട്ടി.]<br /><br />കവിടിപ്പിഞ്ഞാണത്തില് മരച്ചീനി പുഴുങ്ങിയതും ഉള്ളിച്ചമ്മന്തിയും മുന്നില് വച്ചു തന്നിട്ട് മറിയംബി നിലത്തു നോക്കി നില്പ്പാണ്. ഇന്നെന്തൊക്കെയാണ് വിളമ്പേണ്ടതെന്നവള്ക്കറിയാം, എത്രകൊല്ലമവള് വച്ചുണ്ടാക്കിയതുമാണ് തനിക്ക്. തട്ടിയെറിഞ്ഞിട്ടുമുണ്ട്, അവള് പുതുപ്പെണ്ണായിരിക്കുമ്പോള് അളവുകള് പിഴച്ചതിന്. കഴിഞ്ഞ തവണ കൂടി കുറെയല്ലാമുണ്ടായിരുന്നു. മത്സരം കഴിഞ്ഞ് ഒരു കുത്ത് കൊച്ചു നോട്ടുകള് കൊടുത്തപ്പോള് അവളതില് നിന്നും കുറേ എടുത്തു മാറ്റി-"പലചരക്കു കടേലും പാലുവാങ്ങിയേന്റേം പിന്നെ എറച്ചിക്കാരനും പറ്റുവീട്ടാന്". ഇത്തവണ അവള്ക്കാരും കടം കൊടുത്തുകാണില്ല. ഇലക്ട്റിക്ക് റാവുത്തര് ഫയല്വാന് നാലുമാസത്തെ വാര്ദ്ധക്യം കൂടിയില്ലേ.<br /><br />"ഞാമ്പോണ്." ചുവന്ന മുണ്ടിനു മേലേ അരപ്പട്ട കെട്ടിയതും മറച്ച് അവള് നീട്ടിയ ജുബ്ബാ ധരിച്ചു.<br />മറിയംബി തല കുലുക്കി.<br /><br />ഞാന് പോണ്. ആദ്യത്തെ വിയര്പ്പിക്കലിനു മധുരവും കുഴയുമ്പോഴെല്ലാം തിരിച്ചു വരാന് മുട്ടയും പാലുമൊന്നും കഴിക്കാന് വേണമെന്നില്ല. ഒരു പ്ലേറ്റ് ബീഫ് ഫ്രൈ തന്നിരുന്നെങ്കില് അവള്. ഒടുക്കം വരെ പിടിച്ചു നില്ക്കാനുള്ള ശേഷി മാത്രമേ അവശ്യം വേണ്ടൂ. ബസ്സ് ഓരോ ഹോട്ടല് കടന്നോടുമ്പോഴും കഴിക്കാന് കിട്ടാത്ത ബീഫ് ഫ്രൈ ഭയപ്പെടുത്തി. <br /><br />ബസ്സിറങ്ങുമ്പോഴേയ്ക്ക് ഗോദയില് മയിലന് കുട്ടന് മൂച്ചുപിടിത്തം തുടങ്ങിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. എന്തൊരു ചെറുപ്പമാണവന്! നെഞ്ചത്തു രോമങ്ങള് കൂടി കിളിര്ത്തു വരുന്നതേയുള്ളു. ഈ പ്രായത്തിലാണ് തനിക്ക് ഇലക്ട്രിക്ക് റാവുത്തരെന്ന് പേരു വീണത്. അന്ന് ഇലക്ട്രിക്ക് ഷോക്കേറ്റവരെല്ലാം ഗോദയൊഴിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു. പലരും ചത്തുപോയി. <br /><br />ആര്പ്പുവിളികളും വിളംബരങ്ങളുമൊന്നും ശ്രദ്ധിച്ചതേയില്ല. അവ അനാവശ്യമായി ശ്രദ്ധതിരിക്കുകയേയുള്ളു. കുട്ടനാകട്ടെ അതില് നിന്നും പ്രചോദനമേല്ക്കുകയാണ്. മൈലം എന്ന നാട്ടില് നിന്നും ഇവിടെവരെ വന്ന അവനു പണം മുട്ടുണ്ടാവില്ല. പദവിയേ വേണ്ടു. അടുത്ത സ്ഥലത്തു ചെല്ലുമ്പോള് "കേരള സിംഹമായിരുന്ന ഇലക്ട്റിക്ക് റാവുത്തരെ മലര്ത്തിയടിച്ച മയിലന് കുട്ടന് ഇതാ വരികയായി" എന്ന വിളിച്ചുപറച്ചില് കേള്ക്കുകയേ വേണ്ടൂ.<br /><br />ഗോദയില് മയിലന് കുട്ടന് തുടക്കത്തിലേ തന്നെ ധാരാളിയായൊരു പ്രഭുവിനെപ്പോലെയായിരുന്നു ചലിക്കുന്നത്. താനോ, ദരിദ്രനായൊരു പിശുക്കനെപ്പോലെയും ഓരോ വിരല് അനക്കുമ്പോഴും അത് അടുത്ത നിമിഷത്തിലേയ്ക്ക് സമ്പാദിച്ചു വയ്ക്കാവുന്ന ഊര്ജ്ജമാണെന്ന് വിഷമിച്ചുകൊണ്ടും. കയറോട് കയര് മയിലന് പാറിപ്പറന്നു. വരും ആ നിമിഷം, അതിനു വേണ്ടി ഒഴിഞ്ഞും തിരിഞ്ഞും നില്ക്കുകയേ കഴിയൂ. <br /><br />"പിടി ഫയല്വാനേ, ഒഴി, ഇടവാറ്, അമര്ന്ന്.." ആരൊക്കെയോ നിര്ദ്ദേശിക്കുന്നു. ചിലത് ശരിയുമാണ്. അവര്ക്കറിയില്ലല്ലോ.<br /><br />മൂന്നു റൗണ്ട് ഒരേപോലെ കടന്നു പോയി. <br /><br />കുട്ടന്റെ പ്രകടനം പ്രതീക്ഷിച്ചതിലും വളരെ നീളുന്നു. ഇടയ്ക്കവന് ഉറുമ്പടക്കം പിടിക്കാനാഞ്ഞപ്പോള് അവന്റെ വയറിനു പുറത്ത് താന് കൈക്കുത്ത് തിരിച്ചുകൊടുത്തതെന്തിനെന്ന് അവനു മനസ്സിലായില്ല. കണ്ടു നില്ക്കുന്ന ഊളകള്ക്കും മനസ്സിലാവില്ല. കാണികളില് തന്നെപ്പോലെ പതിറ്റാണ്ടുകള് ഗോദയോടു പഴകിയ കിഴവന്മാരാരെങ്കിലുമുണ്ടെങ്കില് അവര്ക്കു മനസ്സിലാവും ശേഷകാലം എന്നു മയിലന് കസര്ത്തെടുക്കുമ്പോഴും കുടല് വേദന അവനെ ഇലക്ട്റിക്ക് റാവുത്തരോടു പിടിച്ച ഗുസ്തി ഓര്മ്മിപ്പിക്കുമെന്ന്.<br /><br />കുട്ടന്റെ ഇരുകൈകളും തോളൊപ്പമൊന്നുയരുന്നു. ഇതാണ്! ഇതിലും നല്ലൊരു മുഹൂര്ത്തമിനിയില്ല. <br /> ഇപ്പോഴാണ് ഇലക്ട്രിസിറ്റി മിന്നേണ്ടത്. ഉറങ്ങിക്കിടന്നൊരു സിംഹം പെട്ടെന്നു കൈ നീട്ടി അള്ളിയതു പോലെ ആയിരുന്നു കുടഞ്ഞത്. തന്റെ പിടിത്തത്തില് നിന്നും കുതറാന് ശ്രമിച്ച മയിലന് തെറിച്ചു പോയി. തിരിച്ചവനു ബാലന്സ് കിട്ടും മുന്നേ അവന്റെ തല തന്റെ കക്ഷത്തില് കുടുക്കി . മയിലന് വികൃതമായൊരു ശബ്ദം പുറപ്പെടുവിച്ചുകൊണ്ട് തോളുകള് മണ്ണില് തൊടുന്നത് ഒഴിവാക്കാന് വില്ലുപോലെ വളഞ്ഞു നില്ക്കുകയാണ്. ഒരു തിരി, ഇരട്ടത്തിരി, അവന് കിടക്കും. ഇത്രനേരം കാത്തുവച്ച ശക്തി മുഴുവന് ഇവിടെയാണ് കൊടുക്കേണ്ടത്. ഒരു ശ്വാസത്തില് സകലശക്തിയും ഉള്ക്കൊള്ളിച്ച് തന്റെ അരയിലെ അവന് റ്റെ പിടി പറിച്ചെടുത്ത് നിലത്തേയ്ക്ക് തള്ളാന് ശ്രമിച്ചു. അവന്റെയും തന്റെയും പേശികള് വലിഞ്ഞു പൊട്ടുന്നത് ഏതു തോതിലാണെന്നു കൂടി അറിയാനാവുന്നുണ്ട്. പ്രായമേറിയ സന്ധികള് കിരുകിരുശബ്ദമുണ്ടാക്കുന്നത് വകവയ്ക്കാതെ, ചെറിയ ചുവപ്പുകലര്ന്ന ഇരുട്ട് കണ്ണുകളെ മൂടുന്നത് ഭയക്കാതെ, അവനെ നിലത്തേയ്ക്ക് ചായ്ച്ചുകൊണ്ടു വന്നു.<br /><br />ആ നിമിഷം റൗണ്ടപ്പിന്റെ മണി മുഴങ്ങി. അതൊരു മൂന്നു സെക്കന്ഡ് താമസിച്ചായിരുന്നെങ്കില് പണവുമായി ഇപ്പോള് താന് വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചേനെ. ഒരു വീര്പ്പില്, ഒരു നിമിഷത്തെ വിശ്രമത്തില് മയിലന്റെ ദേഹം പഴയ ഉശിരിലേക്ക് തിരിച്ചെത്തുയാണ്. അവനെല്ലാമുണ്ട്, ചെറുപ്പം, നിറഞ്ഞ ആത്മവിശ്വാസം, ശരിയായ ഉച്ചഭക്ഷണം.<br /><br />" കയ്ക്കൂട്ടില് കിട്ടിയതല്ലേ അവനെ ഫയല്വാനേ? ഒരിരട്ടത്തിരിപ്പില് അങ്ങു തീര്ക്കാതെ എന്തിനിങ്ങനെ തോറ്റുകളഞ്ഞു?" ഒരുത്തന് ചോദിച്ചു <br />"നിന്റെ തന്തയോട് പോയി ചോദിക്കെട ചെറുക്കാ, അയാള്ക്കറിയാം." അറിയാതെ പറഞ്ഞു പോയി.<br /><br />ബസ്സിലിരിക്കുമ്പോള് മകന്റെ പ്രായമുള്ള ഒരുത്തനോട് ആദ്യമായി തോറ്റതിനെക്കുറിച്ച് ആലോചിച്ചില്ല. ഹോട്ടലുകള് കടന്നു പോകുമ്പോള് ഇനിയൊരിക്കലും കഴിക്കേണ്ടാത്ത ബീഫ് ഫ്രൈയെയും ഓര്ത്തില്ല. പൊട്ടിപ്പോയ പേശീബന്ധങ്ങളും നീരുവീര്ത്ത സന്ധികളും സുഖപ്പെട്ട് വീണ്ടും തൂമ്പയോ പിക്ക് ആക്സോ എടുക്കണമെങ്കില് ഇനിയെത്രദിവസം കഴിയണമെന്ന് മാത്രം ഭയത്തോടെ ചിന്തിച്ചു.ദേവന്http://www.blogger.com/profile/14898390206474616712noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-17670028.post-44181665350201757762007-11-25T15:56:00.000+04:002007-11-25T16:25:41.609+04:00അങ്ങനെയും ഒരവധിക്കാലത്ത്<strong><span style="color:#000099;">ദുബായി>തിരുവനന്തപുരം<br /></span></strong>ദത്തനു ഒരുമാസം പ്രായമായപ്പോള് അവനെയും വിദ്യയേയും നാട്ടില് വിട്ടിട്ടു ഞാന് ഇങ്ങു പോന്നതാണ്. കൂട്ടിക്കൊണ്ടുവരാന് രണ്ടാഴ്ച്ച ലീവ് എടുത്തു നാട്ടില് പോകണമെന്ന് വിചാരിച്ചിട്ട് "യാന, കുതിര, മാട്, ആട്, കോഴി മട്ടും പാരെടീ" എന്നു പണ്ട് ഗൗണ്ടര് പറഞ്ഞതുപോലെ തിരക്കുകള് കാരണം ഓരോ ദിവസമായി കുറഞ്ഞു കുറഞ്ഞു ഒടുക്കം അഞ്ചു ദിവസമാണ് പോകാന് പറ്റിയത്. കിട്ടിയ ലീവ് എടുത്ത് കിട്ടിയ വണ്ടിയേല് കേറി നാട്ടില് ചാടി.<br /><br /><strong><span style="color:#000099;">തിരുവനന്തപുരം>കുണ്ടറ</span></strong><br />മോഹനേട്ടന് എന്നെ റിസീവ് ചെയ്യാന് എയര്പ്പോര്ട്ടില് വന്നിരുന്നു. കഴക്കൂട്ടത്തെ സ്ഥിരം പെട്ടിക്കടയില് ചായയും കുടിച്ച് ഉദയദിവാകരനെതിരേ വണ്ടിയോടിച്ച് ഞങ്ങളങ്ങു പോയി.<br />"കുണ്ടറ ചന്തയില് കയറി മീനും വാങ്ങിച്ച് വീട്ടിലേക്ക് പോയാലോ?" ഞാന് ചോദിച്ചു.<br />"വഴിയില് തങ്ങാന് നേരമില്ല, നിന്നെ വീട്ടില് കൊണ്ട് തട്ടി ഞാനും സജിയും നേരേ കുമരകത്തേക്ക് പോകുകയാണ്. അവിടെ ഒരാള് പെരുമ്പാമ്പിനെ പിടിച്ചെന്ന് നേച്ചര് ക്ലബ്ബുകാര് വിളിച്ചറിയിച്ചിട്ടുണ്ട്, സജിക്ക് അതിനെ റിസീവ് ചെയ്ത് കാട്ടില് വിടണം." മോഹനേട്ടന് പറഞ്ഞു.<br /><br />പാമ്പ്, കുമരകം, കാട്! ഞാന് വീണു പോയി.<br />"എന്നാ നേരേ സജിച്ചേട്ടനെ പൊക്കട്ടെ, വണ്ടി കുമരകത്തോട്ട് പോട്ടെ."<br />"നിനക്ക് ബാത്ത് റൂമില് പോകുകയും ഭക്ഷണം കഴിക്കുകയുമൊന്നും വേണ്ടേ?"<br />"ബാത്ത് റൂം പോകുന്ന വഴിക്കെല്ലാം കാണും. ഭക്ഷണവും. നമുക്ക് പോവാം."<br /><br /><strong><span style="color:#000099;">കുണ്ടറ>കുമരകം</span></strong><br />കുമരകം പക്ഷി സങ്കേതം കെ. റ്റി ഡി. സിയുടെ ഭരണത്തിലാണ്. പക്ഷി സങ്കേതത്തിന്റെ സെന്സിറ്റീവിറ്റി മനസ്സിലാക്കാതെ കെ റ്റി ഡി സിക്കാര് അവിടെ ഹോട്ടലും ഓപ്പണ് സ്റ്റേജ് പ്രോഗ്രാമും മറ്റും നടത്തുകയും ബാര്ബെക്യൂ പെര്മിഷന് കൊടുക്കുന്നെന്നും മറ്റും കണ്ട് മൊത്തത്തില് ഒരു കണ്ട്റോളിനായി ഫോറസ്റ്റ് ഡിപ്പാര്ട്ട്മെന്റ് സ്ഥാപിച്ചതാണ് കുമരകത്തെ ഓഫീസ്.<br /><br />കുമരകത്ത് മഴ. മഴയെന്നു വച്ചാല് തുമ്പിക്കൈ വണ്ണത്തില് അങ്ങനെ വീഴുകയാണ്. വെള്ളച്ചാട്ടം പോലത്തെ ശബ്ദവും.<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4LVEN_dLW0Ed_z2UO00-RkhbifeIOwLo3MxvrBs9MVA6CsSKxOHIINE52zaOt1uhghFVai5Mo-6GuSY4CvRFbdhnSxCjPMuIPyyD0q9iPm08giomDg3nDUzkK1gSCGE7ktnv4TQ/s1600-h/rain.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5136750979909768882" style="CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4LVEN_dLW0Ed_z2UO00-RkhbifeIOwLo3MxvrBs9MVA6CsSKxOHIINE52zaOt1uhghFVai5Mo-6GuSY4CvRFbdhnSxCjPMuIPyyD0q9iPm08giomDg3nDUzkK1gSCGE7ktnv4TQ/s400/rain.JPG" border="0" /></a><br />ഭദ്രകാളിയെ പ്രേതം പിടിച്ചെന്ന് പറഞ്ഞതുപോലെ വെള്ളത്തില് മുങ്ങാങ്കുഴിയിട്ടു നടക്കുന്ന നീര്ക്കാക്ക ഒരെണ്ണം ഫോറ്സ്റ്റാപ്പീസിന്റെ തിണ്ണയ്ക്ക് വന്ന് നനഞ്ഞൊട്ടി തല ചിറകിലൊളിപ്പിച്ച് കുത്തിയിരിക്കുന്നു. മഴയുടെ ഒരു ശക്തിയേ.<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeK03SBJHUb_8stVGZJdkMCSd0G7AluRSw0IGT3Bl762K_daDkjj5cmgkcHEGWWxSU47HhQSncy1jiRp3gYVxO7cnjpPMHBFEb4FDXsFK-hHG-T3PZk8_Te77uY1mAShBCOXVDag/s1600-h/coronet1.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5136747350662403650" style="CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeK03SBJHUb_8stVGZJdkMCSd0G7AluRSw0IGT3Bl762K_daDkjj5cmgkcHEGWWxSU47HhQSncy1jiRp3gYVxO7cnjpPMHBFEb4FDXsFK-hHG-T3PZk8_Te77uY1mAShBCOXVDag/s400/coronet1.JPG" border="0" /></a><br />ഡ്രൈവര് മനോഹരന് ഡ്യൂട്ടിയിലുണ്ട്. പുള്ളിയെയാണ് നേച്ചര് ക്ലബ്ബ് പാമ്പിന്റെ കാര്യം അറിയിച്ചത്. മുഹമ്മയില് ഒരു നിഷാദിനാണ് പാമ്പിനെ കിട്ടിയിരിക്കുന്നത്, നേരേ പോകാം. ബോട്ട് മൂന്നാലെണ്ണം കിടപ്പുണ്ട്, ഉള്ളതില് പഴയതാണെങ്കിലും കഴിവില് മുന്നില് വാനമ്പാടി ആണത്രേ.<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjF9F7eSSJdcHoK7jxqzdYTv43e4X7JezdRY72x1KbUMyNGKkkvnleZlYo8BsfGh_hu0YldA5JM6zPadgjX5O66FccOKWbomuhFejmQl6BrHxQZQbBeBIynr_et0p4tTNPpnG-LPg/s1600-h/vanampadi.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5136750069376702114" style="CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjF9F7eSSJdcHoK7jxqzdYTv43e4X7JezdRY72x1KbUMyNGKkkvnleZlYo8BsfGh_hu0YldA5JM6zPadgjX5O66FccOKWbomuhFejmQl6BrHxQZQbBeBIynr_et0p4tTNPpnG-LPg/s400/vanampadi.JPG" border="0" /></a><br /><br /><strong><span style="color:#000099;">കുമരകം>മുഹമ്മ</span></strong><br />തോടും കടന്ന് വാനമ്പാടി വേമ്പനാട്ടു കായലിലേക്ക് ഇറങ്ങി. മഴയ്ക്കെതിരേ അവള് കുതിച്ചപ്പോള് വെടിയുണ്ട പോലെ മഴത്തുള്ളി വന്ന് തുളച്ചു കയറുന്നു . വേദന സഹിക്കാന് വയ്യാതെ ഞാന് ഒരു ലൈഫ് ജാക്കറ്റെടുത്ത് അരയിലും കെട്ടി മറ്റൊന്ന് പരിച പോലെ മുഖം മറച്ചും പിടിച്ചു. ക്യാമറ സഞ്ചിയില് പൊതിഞ്ഞു. ഫിഷറീസിന്റെയും കോസ്റ്റ് ഗാര്ഡിന്റെയും സ്പീഡ് ബോട്ട് പലതു കണ്ടതാണെങ്കിലും ഇമ്മാതിരി ത്രസ്റ്റും ടോര്ക്കും ഉള്ളവളെ അനുഭവിക്കുന്നത് ആദ്യമായാണ്.<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-eXSYKIgcluhO4m6onG5SeBt-RrcitLFiSH9-FQOdDBU0sw0pSMvLr08TcIyN6j6_6MJaeuhDK_IwaJ9IqB_XdCptBGktrLpZWCpu6WOYMKjtcIv2qSsN24yxNZGIS7ofGUCcMg/s1600-h/muhamma.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5136749622700103314" style="CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-eXSYKIgcluhO4m6onG5SeBt-RrcitLFiSH9-FQOdDBU0sw0pSMvLr08TcIyN6j6_6MJaeuhDK_IwaJ9IqB_XdCptBGktrLpZWCpu6WOYMKjtcIv2qSsN24yxNZGIS7ofGUCcMg/s400/muhamma.JPG" border="0" /></a><br />"വാനമ്പാടി ഒരു പുലിയാണല്ലോ മനോഹരന് മാഷേ." ഞാന് കൂവി.<br />"അവളുടെ ആദ്യത്തെ ഓണറും പുലിയായിരുന്നു സാറേ. തമിഴു പുലികളും ഇന്ത്യന് നേവിയും ആയുള്ള ഒരു എന്കൗണ്ടറില് പിടികൂടിയതാണവളെ. അങ്ങനെ ഫോറസ്റ്റ് ഡിപ്പാര്ട്ട്മെന്റിനു കിട്ടി. ഇറ്റാലിയനാ സാധനം." മനോഹരന് പറഞ്ഞു.<br /><br />മുഹമ്മയില് മഴയില്ല. നിഷാദിന്റെ വീടു ബോട്ടുജെട്ടിക്കടുത്തു തന്നെ. അയാള് ഒരു ചാക്കു കെട്ട് എടുത്തു തന്നു "എന്റെ അഞ്ചു കോഴികളെ ഈ പന്നന് തിന്നുകളഞ്ഞു സാറേ."<br /><br />ഞാന് ചാക്കു കെട്ടഴിച്ചു നോക്കി. പന്നനല്ല, സാക്ഷാല് പന്നഗേന്ദ്രന്. എന്താ ഒരു സൗന്ദര്യം. എന്താ അവന്റെ വലിപ്പവും തൂക്കവും.<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEja6o7K57mLcvsBo094KQFgUfRU7Gnx6FYdz_4OBwD_ERwSMB2wbSX4KsvIWy3SMjxlkVDRbGcNbwmxthqlT7ebhI_1KCyTagKWQTuw9842mGzuAmqrcoCJP_WuT6jA9aYRwFiOBA/s1600-h/pampu.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5136749326347359874" style="CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEja6o7K57mLcvsBo094KQFgUfRU7Gnx6FYdz_4OBwD_ERwSMB2wbSX4KsvIWy3SMjxlkVDRbGcNbwmxthqlT7ebhI_1KCyTagKWQTuw9842mGzuAmqrcoCJP_WuT6jA9aYRwFiOBA/s400/pampu.JPG" border="0" /></a><br />പെരിയ പാമ്പ് അവര്കളുടെ പ്ലേസ് ഓഫ് ഓറിജിന് പേപ്പര് നിഷാദിനെക്കൊണ്ട് ഒപ്പിടീച്ച് അതിനെ തല്ലി കൊല്ലാതെ പിടിച്ചു തന്നതിന് അയാള്ക്ക് നന്ദിയും പറഞ്ഞ് ഞങ്ങള് തിരിച്ചു പോന്നു.<br /><br /><strong><span style="color:#000099;">മുഹമ്മ> കുമരകം</span></strong><br />പാമ്പുചാക്കുമായി പാതിരാമണലില് ഒന്നു ഹാള്ട്ട് അടിച്ച് മഴ ആഘോഷിക്കുന്ന ചേരക്കോഴികള്ക്കും ഓട്ടര്മാര്ക്കും കൊക്കുകള്ക്കും റ്റാറ്റായും പറഞ്ഞ് ഞങ്ങള് തിരികെ കുമരകത്തെത്തി. ഒടുക്കത്തെ മഴകാരണം പാതിരാമണലിലെ പക്ഷികളുടെ പടം എടുക്കാന് പറ്റിയില്ല.<br /><br />"നമുക്ക് ഭക്ഷണം കഴിച്ചിട്ട് ഓഫീസിലോട്ട് പോകാം." സജിച്ചേട്ടന് പറഞ്ഞു.<br />"ഇവിടെ കേറ്റിഡിസി ഉണ്ട്.. പിന്നെ ക.." മനോഹരന് നിര്ത്തി<br />"പിന്നെ, പറയൂ.." മോഹനേട്ടന്<br />"കള്ള് ഷാപ്പുണ്ട്. അസ്സല് ഊണാ."<br />"കള്ള് കിട്ടുമോ അതോ ക്ലോറല് ഹൈഡ്രേറ്റ് ആണോ?"<br />"ഞാന് കൂടെയുള്ളപ്പോഴോ? സാറു വാ.”<br /><br />ഷാപ്പിന്റെ അല്പ്പം മാറ്റി ഒരു മരത്തില് വാനമ്പാടിയെ കെട്ടിയിട്ടു. പാമ്പു ചാക്ക് അവിടെ ഇട്ടിട്ടു പോന്നാല് ചേനയോ കാച്ചിലോ ആണെന്നു കരുതി ആരെങ്കിലും അടിച്ചു മാറ്റിക്കളയുമെന്ന് ഭയന്ന് അവനെയും തോളിലെടുത്താണ് മോഹനന് ഇറങ്ങിയത്.<br /><br />മനോഹരനും സജിച്ചേട്ടനും ഡ്യൂട്ടിയിലാണ്, ഊണേ വേണ്ടൂ. അതിനെന്താ എനിക്കും മോഹനേട്ടനും ഡ്യൂട്ടിയില്ലല്ലോ!<br /><br />"എടോ, ഇത് ഫോറസ്റ്റര് സാറാ. ഏറ്റവും കൊള്ളാവുന്നതെട്."<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUfC5mBUDRtz8LLv_Km6VEJ1Yps4o2FkrR4-T_ri3Trf8wIuYAMuoY2TMd4oD8lCYYMP0vcILDCR9AyU9rIAH36B8YBgttlD4X_HdAR67MygDC2XHgB-tcPVAq28CsH9edf8UdiQ/s1600-h/kallu.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5136748952685205106" style="CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUfC5mBUDRtz8LLv_Km6VEJ1Yps4o2FkrR4-T_ri3Trf8wIuYAMuoY2TMd4oD8lCYYMP0vcILDCR9AyU9rIAH36B8YBgttlD4X_HdAR67MygDC2XHgB-tcPVAq28CsH9edf8UdiQ/s400/kallu.JPG" border="0" /></a><br />മീശയും ചെവിയിലെ രോമവുമൊക്കെ നരച്ച ഒരമ്മാവന് എത്തി നോക്കി. എന്നെയും അടുത്ത് ഇരിക്കുന്ന പ്ലാസ്റ്റിക്ക് ചാക്ക് കെട്ടും മാറി മാറി നോക്കി.<br />"യൂണിവേഴ്സിറ്റീല് വാഴേടെ വിത്ത് കൊടുത്തു തുടങ്ങിയോ മക്കളേ? ഞാന് ഇന്നലേം പോയി ചോദിച്ചിട്ട് തന്നില്ല"<br />തൊട്ടടുത്ത് ക്യുസാറ്റിന്റെ വിത്ത് ഗവേഷണ കേന്ദ്രമാണ്. ചാക്കില് വാഴക്കന്നല്ല ഒരു പാമ്പാണെന്ന് പറഞ്ഞാല് കളിയാക്കുന്നതാണെന്നല്ലേ ആരും കരുതൂ.<br />"ഇത് യൂണിവേഴ്സിറ്റീന്നല്ല, ഒരു വീട്ടില് നിന്ന് എടുത്തുകൊണ്ട് വരികയാ" ഹേയ് ഞാന് കള്ളം പറയില്ല, ഇത് നിഷാദിന്റെ വീട്ടില് നിന്നും എടുത്തുകൊണ്ട് വരുന്നതല്ലേ.<br /><br />ഷാപ്പില് നിന്നിറങ്ങി തിരിച്ചു ഫോറസ്റ്റാപ്പീസിലെത്തി. മഴ നിന്നു. പഴയ കുതിര്ന്നുപോയ നീര്ക്കാക്ക തൂവലില് എണ്ണ കൊത്തിപ്പരത്തി വെള്ളത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു പോയി<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYF51SgkoXyxfWxBS61C-gmEVRffgKxzmwZC7dBwu9xwpx1AXLwigZxICCHqb97P2JOwCZDtPkd1QtUX9yqk7FGCrBbOfuMowDHN5qq-WbCOSh032hyphenhyphenP7b4eusOMZ20o4S1mH-lQ/s1600-h/coronet-3.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5136748231130699362" style="CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYF51SgkoXyxfWxBS61C-gmEVRffgKxzmwZC7dBwu9xwpx1AXLwigZxICCHqb97P2JOwCZDtPkd1QtUX9yqk7FGCrBbOfuMowDHN5qq-WbCOSh032hyphenhyphenP7b4eusOMZ20o4S1mH-lQ/s400/coronet-3.JPG" border="0" /></a><br />അന്തരീക്ഷം തെളിഞ്ഞപ്പോള് ഹൗസ് ബോട്ടുകള് കായലില് ഇറങ്ങി.<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQKmSI06BFkt0wd6HTLRrYhE6_f5ZLUpkCbapSEKtBUV2Q09gQx76QZ9qP8NeD4ABvx0nnPxW_X4bw8HzVEbhC20f3zCxLSWj0w99XdyM5Acb0HnfZ9DOHDYalNfnqmIPHXlVEBA/s1600-h/houseboat.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5136747758684296786" style="CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQKmSI06BFkt0wd6HTLRrYhE6_f5ZLUpkCbapSEKtBUV2Q09gQx76QZ9qP8NeD4ABvx0nnPxW_X4bw8HzVEbhC20f3zCxLSWj0w99XdyM5Acb0HnfZ9DOHDYalNfnqmIPHXlVEBA/s400/houseboat.JPG" border="0" /></a><br />പീരുമേട്ടിലേക്ക് പോകുന്ന ഒരു ഡിപ്പാര്ട്ട്മെന്റ് ജീപ്പില് പെരുമ്പാമ്പിനെ അവന്റെ ബുക്കും പേപ്പറും സഹിതം കൊടുത്തു വിട്ടിട്ട് മനോഹരനോട് യാത്രയും പറഞ്ഞ് ഞങ്ങളിറങ്ങി.<br /><strong><span style="color:#000099;"></span></strong><br /><strong><span style="color:#000099;">കുമരകം> തിരുവല്ല</span></strong><br />"നാട്ടില് വന്നിട്ട് ദത്തനെക്കാണും മുന്നേ നിങ്ങള് പാമ്പിനെ കാണാന് പോയി അല്ലേ?" വിദ്യ പാമ്പു പോലെ ചീറി. "കൊച്ചോ പാമ്പോ നിങ്ങള്ക്ക് വലുത്?"<br />"അത് .. നീളം കൊണ്ട് നോക്കിയാല് പാമ്പു തന്നെ വലുത്."<br />"എന്തൊരു കള്ളു നാറ്റം. പാമ്പിനെ കാണാന് പോയതുമല്ല അടിച്ചു പാമ്പായി വന്നിരിക്കുന്നു."ദേവന്http://www.blogger.com/profile/14898390206474616712noreply@blogger.com32tag:blogger.com,1999:blog-17670028.post-43547399581987028422007-09-11T15:43:00.000+04:002007-09-11T15:48:46.707+04:00ഓകെമിന്റെ ക്ഷൗരക്കത്തി- ഭാഗം മൂന്ന്<a href="http://devaragam.blogspot.com/2007/06/13.html">Part 1</a><br /><a href="http://devaragam.blogspot.com/2007/06/blog-post_30.html">Part 2</a><br /><br />അടിവാരത്തെ ഗസ്റ്റ് ഹൗസില് കണ്സര്വേറ്റര് ആവശ്യത്തിലധികം സമയമെടുത്ത് ക്യാമ്പ് വിശേഷങ്ങള് തിരക്കുമ്പോള് ഞാന് ക്രോസ് വിസ്തരിക്കപ്പെടാനൊരുങ്ങുന്ന പ്രതിയെപ്പോലെ വരാന് പോകുന്ന ചോദ്യങ്ങളുടെ ഉത്തരം മനസ്സിലുരുവിട്ട് ഉറപ്പിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു.<br /><br />"വില്ലിയെക്കണ്ടിരുന്നോ?" പെട്ടെന്നോര്ത്തെന്നു ഭാവിച്ച് ഒടുവില് അദ്ദേഹം തിരക്കി.<br />"ഉവ്വ്, പോയിരുന്നു" ഇല്ല, ഒരുവാക്കും അധികം പറയില്ല.<br /><br />"എന്താണു തന്റെ അഭിപ്രായം?"<br /><br />"ഒന്നു രണ്ടു മണിക്കൂര് ഞാനയാളോടൊത്ത് ചിലവഴിച്ചു. ചാരായവും കഞ്ചാവും സുലഭമായി വാങ്ങാന് കിട്ടുന്ന സ്ഥലമായതുകൊണ്ട് അവിടെ താവളമടിച്ച ഒരു അഡിക്റ്റ് എന്നതിനപ്പുറം അയാളൊന്നുമാണെന്ന് തോന്നിയില്ല."<br /><br />"അതെന്തേ അങ്ങനെ അനുമാനിക്കാന് കാരണം?" കണ്സര്വേറ്ററുടെ മുഖത്ത് നിരാശയും സംശയവും വന്നതേയില്ല എന്നതില് നിന്നും അദ്ദേഹമെന്നെ അസൂത്രിതമായ ഒരു വിചാരണയിലൂടെ കൊണ്ടുപോകുകയാണെന്ന് മനസ്സിലായി.<br /><br />"സാര്, ഞാന് വില്ലിയെക്കണ്ടത് കോണ്റാഡ് സായിപ്പിന്റെ ലോക്കല് ഏജന്റ് ആയി നടിച്ചിട്ടാണ്. വില്ലിയോട് ഋഷിമലയിലെ അപൂര്വ്വ സസ്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞു തന്നാല് പണം കൊടുക്കാമെന്ന് നമ്പര് ഇട്ടു. വില്ലി അതില് കൊത്തി , പക്ഷേ ഏതു ലാടനും നാട്ടുവൈദ്യനും പറയുന്ന ചില സാധാരണ ചെടികളെക്കുറിച്ചല്ലാതെ അയാള്ക്കൊന്നുമറിയില്ല , കഞ്ചാവു കൃഷിയും തേന് വില്പ്പനയുമല്ലാതെ ഒന്നിലും താല്പ്പര്യമോ വിവരമോ വില്ലിക്കില്ലെന്ന് അനുമാനിക്കാന് കാരണം അതാണ്."<br /><br />"അതായത് താന് പറയുന്നത് അഡല്റിക്ക് വില്ലിയെ കണ്ടിരുന്നെങ്കില് അയാള് പണം പിടുങ്ങി സഹായിക്കാനേ ശ്രമിക്കുമായിരുന്നുള്ളു എന്നാണ് , അല്ലേ?"<br />"എന്ന് എനിക്കു തോന്നുന്നു."<br />ചോദ്യങ്ങള് നിലച്ചെന്ന് എനിക്കു തോന്നി, പക്ഷേ ഞാന് പറഞ്ഞു തീര്ന്നില്ലല്ലോ.<br />"സാര്, മഹാരാഷ്ട്ര പോലീസ് ആണ് ഈ ജര്മ്മനിക്കാരന്, എന്താ പേരുപറഞ്ഞത് ? അഡല്റിക്ക്, മിസ്സിങ്ങ് ആയത് അന്വേഷിക്കുന്നത്. സാറെന്തിനു ഇതാലോചിച്ച് സമയം കളയുന്നെന്ന് എനിക്കു മനസ്സിലായില്ല."<br /><br />"തെളിവുകള് ഉണ്ടെങ്കില് അത് പോലീസിനു കൈമാറാന് ഏതു പൗരനും ബാദ്ധ്യതയുണ്ട് , എനിക്കും തനിക്കും ആര്ക്കും." എന്നായിരുന്നു നീരസം പുരണ്ട മറുപടി.<br /><br />"തെളിവുകളല്ലല്ലോ , സാറിന്റെ അനുമാനങ്ങള് മാത്രമല്ലേ എല്ലാം? ഈ ജര്മ്മനിക്കാരന് സാറിനെ ഒരിക്കല് കണ്ടപ്പോള് ഋഷിമലയിലെ ഒരു ആദിവാസി ക്യാന്സര് ഭേദമാക്കുന്ന ഒരു അത്ഭുത ചെടിയെക്കുറിച്ച് സംസാരിച്ചെന്നു പറഞ്ഞിരുന്നു എന്നതും പിന്നെ ഒരുവര്ഷം കഴിഞ്ഞ് അയാള് വീണ്ടും ഇന്ത്യയിലെത്തിയെന്നും മുംബെയില് വിമാനമിറങ്ങിയ അയാളെ പിന്നീട് ആരും കണ്ടിട്ടില്ല എന്നതും മാത്രമാണ് വിവരം. അയാള് പണം മോഹിച്ച് ഋഷിമലയിലേക്ക് രഹസ്യ യാത്ര നടത്തിക്കാണുമെന്ന് ഊഹം. അവിടെ വച്ച് ഈ ചെടിയെ രഹസ്യമാക്കി സൂക്ഷിക്കാന് ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന ആരോ അയാളെ അപായപ്പെടുത്തിയെന്നതും അങ്ങനെ തന്നെ. ഒരു ലോക്കല് ഏജന്റും അയാളെ ഇവിടെ കണ്ടിട്ടില്ല , ഒരു വെള്ളക്കാരന് ഒറ്റക്ക് സഞ്ചരിച്ചാല് ആളുകള് ശ്രദ്ധിക്കാതെയിരിക്കില്ല , സാര് ഋഷിമല മുഴുവന് അരിച്ചു പെറുക്കിയിട്ടും ബോഡിയോ ആളുവന്നതിന്റെ തെളിവോ കിട്ടിയിട്ടില്ല. എന്തു തെളിവാണു സാറിനു ബാദ്ധ്യതയായത് ?"<br /><br />"ശരി. അതു പോകട്ടെ, തന്റെ ടീം എന്നാണു മടങ്ങുന്നത്? " കണ്സര്വേറ്റര് സംഭാഷണം അവസാനിപ്പിക്കാറായെന്ന് ധ്വനിപ്പിച്ചു.<br /><br />"ഇന്നു രാത്രി. ചെറിയൊരു പാര്ട്ടിയുണ്ട്, സാറു വരുമോ?"<br />"ഇന്നോ? ഞാനില്ല, തിരക്കാണ്."<br /><br />ഡിസോസ്യേഷന് മീറ്റിംഗില് കോണ്റാഡ് പതിവിലും വാചാലനും ഉല്ലാസഭരിതനുമായിരുന്നു.<br /><br />"പ്രിയരേ, നമ്മളൊന്നിച്ചു ചിലവിട്ട കുറച്ചു നാളുകളാലെ എല്ലാവരും കൂടുതല് അറിവിനാല് സമ്പന്നരായെന്നും നല്ല അനുഭവങ്ങള് മാത്രം തന്ന ഈ പ്രോജക്റ്റ് എന്നും ഓര്മ്മയില് നില്ക്കുമെന്നും ഞാന് പ്രത്യാശിക്കുന്നു." കോണ്റാഡ് പ്രഖ്യാപിച്ചു.<br /><br />"ഗവേഷണത്തിനുള്ള അറിവുകള് മാത്രം സമ്പത്തായി കൊണ്ടു പോവുക കൂട്ടരേ , അനാവശ്യമായവ ബാദ്ധ്യതയായി, വേദനയായി നിങ്ങളെ ഉത്തരമില്ലാത്ത അന്വേഷണങ്ങളിലേക്ക് നയിക്കാതിരിക്കട്ടെ, നിങ്ങളെക്കൊണ്ട് നുണ പ്രസ്താവന നടത്തിക്കാതെ ഇരിക്കട്ടെ , അവ ആരെയും കൊല്ലാതിരിക്കട്ടെ , ആരെയും കൊലയാളിയും ആക്കാതിരിക്കട്ടെ." ഞാന് കൂട്ടിച്ചേര്ത്തു.<br /><br />"നിങ്ങള് ബൈക്ക് ഓടിച്ചാണോ ഇവിടെ നിന്നും പോകാനൊരുങ്ങുന്നത് ? അതു വേണ്ട, നന്നായി തലക്കു പിടിച്ചിട്ടുണ്ട്" കോണ്റാഡ് പറഞ്ഞു.<br /><br /><span style="color:#000099;"><em>ഡിസ്ക്ലൈമര്: ഈ കഥയും ഇതിലെ എല്ലാ കഥാപാത്രങ്ങളും സാങ്കല്പ്പികമാണ്. ജീവിച്ചിരിക്കുന്നതോ മരിച്ചവരോ "ചത്തതിനൊക്കുമേ ജീവിച്ചിരിക്കിലും" എന്ന പരുവത്തിലുള്ളവരോ ആയ ആരോടെങ്കിലും കഥാപാത്രങ്ങള്ക്ക് എന്തെങ്കിലും സാമ്യം തോന്നിയാല് അത് യാദൃശ്ചികം മാത്രമാണ്. ഇനി ജനിക്കുന്ന ആര്ക്കെങ്കിലും ഇതിലെ കഥാപാത്രങ്ങളോട് സാമ്യം വന്നുപോയാല് ജനയിതാവിന്റെ പേരില് ഞാന് പകര്പ്പവകാശ ലംഘനത്തിനു കേസു കൊടുക്കും.</em></span>ദേവന്http://www.blogger.com/profile/14898390206474616712noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-17670028.post-54102603136660445432007-08-27T16:04:00.000+04:002007-08-27T16:11:12.508+04:00ദത്തനും ഓണമുണ്ട്!എല്ലാവര്ക്കും ഞങ്ങളൂടെ ഓണാശംസകള്.<br /><br />ഇത്തവണ ദത്തനും ഓണമുണ്ട്. അവന് ഉടുത്തു ഒരു ഓണമുണ്ട്. എന്നിട്ട് ഇരുന്നു ഓണമുണ്ടു.<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZdEpPx0emwb3Asjh_27F6zKxay3iyNjjqfxVjy4sd7BpE8CLJtqoE_DL-8Bmkspd2EXc2JH4RQXb8c7W-GV-FTeoeAzTQh4FMgHbu0bTKjgn6P4x7SsAAQa8AnRvSfgh_eOR7oA/s1600-h/onam1+(1015+x+1080).jpg"><img style="cursor:pointer; cursor:hand;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZdEpPx0emwb3Asjh_27F6zKxay3iyNjjqfxVjy4sd7BpE8CLJtqoE_DL-8Bmkspd2EXc2JH4RQXb8c7W-GV-FTeoeAzTQh4FMgHbu0bTKjgn6P4x7SsAAQa8AnRvSfgh_eOR7oA/s400/onam1+(1015+x+1080).jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5103350445089929186" /></a><br /><br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhI2XjuEBuaUFX9fDiCJ8G4danOOKHG6TB3XpsiW5XRf2i4uNHNztF5QQBYX3uL0kskHPqlWaFS953VdkYg5iKTxMypC0Q5bUiNtgawca1la74or1kB64WEN8teDL-ImT4xgseMvA/s1600-h/onam2+(774+x+741).jpg"><img style="cursor:pointer; cursor:hand;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhI2XjuEBuaUFX9fDiCJ8G4danOOKHG6TB3XpsiW5XRf2i4uNHNztF5QQBYX3uL0kskHPqlWaFS953VdkYg5iKTxMypC0Q5bUiNtgawca1la74or1kB64WEN8teDL-ImT4xgseMvA/s400/onam2+(774+x+741).jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5103350711377901554" /></a><br />സദ്യ പക്ഷേ അവനു ഇഗ്ഗിന്റെ അത്ര രുചിച്ചില്ല. ക്ഷമിക്കുമോ? ഹേയ്! ഇലയും കീറി എഴിച്ചു പെയ്യ്!<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRuN84T_LcV6DA48gqMRkYi40UiSXMyKuMN37h8uX3F5qrLJyEOlCkTiE3Vn1fGpR6Ap9NqCQMHSXPMCQGwcAq8YxlIbTTeOjwbWSltqMYIBJkM59sFcMzGSoVYSuIgMYTi6KpgQ/s1600-h/onam3+(844+x+658).jpg"><img style="cursor:pointer; cursor:hand;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRuN84T_LcV6DA48gqMRkYi40UiSXMyKuMN37h8uX3F5qrLJyEOlCkTiE3Vn1fGpR6Ap9NqCQMHSXPMCQGwcAq8YxlIbTTeOjwbWSltqMYIBJkM59sFcMzGSoVYSuIgMYTi6KpgQ/s400/onam3+(844+x+658).jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5103350926126266370" /></a>ദേവന്http://www.blogger.com/profile/14898390206474616712noreply@blogger.com25tag:blogger.com,1999:blog-17670028.post-80157174731995197022007-08-17T13:46:00.000+04:002007-09-01T12:10:56.336+04:00ദേവദത്തന് സ്പീക്കിങ്ങ്<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBEtd8Pbhwx_E-WBv6YaWIWEvkdMcPdXhH98gROgDJfnSTV2Pq6OFPeREsL9PqjkHvtvDNTbCjb3isucLlpBNsxztNEOQMDYhht1K69hQejazacxXwK7C0JZyMnMvUcmysUW7-Aw/s1600-h/dathan1.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5099765276974167986" style="CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBEtd8Pbhwx_E-WBv6YaWIWEvkdMcPdXhH98gROgDJfnSTV2Pq6OFPeREsL9PqjkHvtvDNTbCjb3isucLlpBNsxztNEOQMDYhht1K69hQejazacxXwK7C0JZyMnMvUcmysUW7-Aw/s400/dathan1.jpg" border="0" /></a><br />മൈ നെയിം ഈസ് ദത്തന്. ദേവദത്തന്. ഡിഷ്യൂം!<br /><br />ഒരു പോസ്റ്റ് ഇടണമെന്നു വിചാരിച്ചിട്ട് അഞ്ചാറു മാസമായി, ഇപ്പോഴേ സമയം കിട്ടിയുള്ളു.<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEju-09wEUsq75c3D9mu7ASdXGteyAZZ1Xx-QUPUsEsGTUqMY33V44hHMFnam1WmkLbYJozwTX8hxMsVUhTPnZVxBl6Anh4G7o6YGSSSWEXUYVv1Mz6nRjm3wH0pS6CSTfS1F7t7qg/s1600-h/dathan2.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5099766518219716562" style="CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEju-09wEUsq75c3D9mu7ASdXGteyAZZ1Xx-QUPUsEsGTUqMY33V44hHMFnam1WmkLbYJozwTX8hxMsVUhTPnZVxBl6Anh4G7o6YGSSSWEXUYVv1Mz6nRjm3wH0pS6CSTfS1F7t7qg/s400/dathan2.jpg" border="0" /></a><br />ഈ പടത്തില് എന്നോടൊപ്പമുള്ളത് തത്തമ്മതത്തമ്മ ആണ്. അച്ഛായും തത്തമ്മതത്തമ്മയും കൂടി കളിക്കുന്ന ഡാന്സ് ആണ് ഈയിടെയായി വീട്ടിലെ മുഖ്യ കലാപരിപാടി. കണ്ടാല് നമ്മള് ചിരിച്ചു പരിപ്പിളകിപ്പോകും.<br /><embed src="http://odeo.com/flash/audio_player_gray.swf" quality="high" width="322" height="54" name="odeo_player_gray" align="middle" allowScriptAccess="always" wmode="transparent" type="application/x-shockwave-flash" flashvars="type=audio&id=16499253" pluginspage="http://www.macromedia.com/go/getflashplayer" /></embed><br /><a style="font-size: 9px; padding-left: 110px; color: #f39; letter-spacing: -1px; text-decoration: none" href="http://odeo.com/audio/16499253/view">powered by <strong>ODEO</strong></a><br />പുള്ളിയുടെ വിചാരം ഏതാണ്ടും വല്യ ഡാന്സുകാരന് ആണെന്നാ. ഈ പേക്കൂത്ത് കാണിക്കാന് ഇങ്ങോര്ക്കു നാണമില്ലല്ലോ എന്നു വിചാരിച്ചാണു ചിരിക്കുന്നതെന്ന് നമുക്കല്ലേ അറിയൂ.<br /><br />അച്ഛാ മടിയനാ. ജോലിക്കു പോയിട്ടു നേരേ വന്ന് കിടന്നുറങ്ങിക്കളയും. അയ്യെടാ! ഞാന് അപ്പോഴേ തട്ടി വിളിക്കും.<br /><br />പതുക്കെ വിളിച്ചാല് "ങാ, എന്താ.. " എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ട് അച്ഛ തിരിഞ്ഞു കിടന്നുകളയും. ഞാന് വിടുമോ? വിടമാട്ടേന്. പിച്ച് കയറ്റി കയറ്റി വിളിക്കും.<br /><embed name="odeo_player_gray" pluginspage="http://www.macromedia.com/go/getflashplayer" align="middle" src="http://odeo.com/flash/audio_player_gray.swf" width="322" height="54" type="application/x-shockwave-flash" quality="high" allowscriptaccess="always" wmode="transparent" flashvars="type=audio&id=16431233"></embed><br /><a style="PADDING-LEFT: 110px; FONT-SIZE: 9px; COLOR: #f39; LETTER-SPACING: -1px; TEXT-DECORATION: none" href="http://odeo.com/audio/16431233/view">powered by <strong>ODEO</strong></a><br />ഇത്രയും പിച്ച് കയറ്റിയാലും എണീറ്റില്ലെങ്കില് മോന്തായം നോക്കി ഒരു പിച്ച് അങ്ങു പിച്ചിയാല് മതി. അച്ഛയല്ല അപ്പൂപ്പാ വരെ എഴുന്നേല്ക്കും.<br /><br />അച്ഛായ്ക്ക് ഒന്നുമറിയില്ല. കുറേ ദിവസമായി ഒരു പുസ്തകം എടുത്ത് നോക്കിക്കൊണ്ട് അതെങ്ങനെയാ കീറുന്നതെന്ന് ആലോചിച്ച് ഒരേ ഇരിപ്പായിരുന്നു. ഞാനിങ്ങോട്ട് പിടിച്ചു വാങ്ങിച്ച് നാലായി കീറി കയ്യില് കൊടുത്തു. യെസ്, ത്രീ പീസസ്!<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTt3h6T5FDq9WzsEle-kpLa_Qc4LqOy5hRGnWgzRG1pYv0mmSa4F165K25s1Ja47pmNR2xET3dKxwq6DOUM1aG6QzjBT8DNkns0iPlRdZJIoYhtPNpFXHNM4lU7qi1DJeZXuLpoQ/s1600-h/dathan3.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5099765624866518978" style="CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTt3h6T5FDq9WzsEle-kpLa_Qc4LqOy5hRGnWgzRG1pYv0mmSa4F165K25s1Ja47pmNR2xET3dKxwq6DOUM1aG6QzjBT8DNkns0iPlRdZJIoYhtPNpFXHNM4lU7qi1DJeZXuLpoQ/s400/dathan3.jpg" border="0" /></a><br />എന്നു വച്ച് എനിക്കെല്ലാം അറിയാം എന്ന് ആരും വിചാരിക്കേണ്ടാ. അച്ഛാ എന്നല്ലാതെ അമ്മാ എന്നു പറയാന് എനിക്കു പറ്റുന്നില്ല. അതുകൊണ്ട് തല്ക്കാലം അമ്മയേയും അച്ഛാ എന്നാണു വിളിക്കുന്നത്.<br /><br />പറഞ്ഞിരുന്നു സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല, ഇഗ്ഗ് കഴിക്കാനുള്ള നേരമായി .അപ്പോ അടുത്ത പോസ്റ്റില് കാണാം.ദേവന്http://www.blogger.com/profile/14898390206474616712noreply@blogger.com31tag:blogger.com,1999:blog-17670028.post-91056314636637639702007-06-30T12:51:00.000+04:002007-06-30T12:52:01.780+04:00ഓകെമിന്റെ ക്ഷൗരക്കത്തി- ഭാഗം രണ്ട്ഈ റാളിന്റെ ഇടതുഭാഗത്തിന്റെ ആകൃതി വ്യത്യാസം കണ്ടില്ലേ, അവിടേക്ക് തേനീച്ചകള് ഇപ്പോള് പോകുന്നുമില്ല, ആ ഭാഗത്തെ അറകള് നിറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു."<br /><br />വില്ലി ഒരു അമ്പ് എടുത്തു. മരം കൊണ്ട് തീര്ത്ത അരയടി നീളമുള്ള അതിന്റെ മുന്നറ്റത്തിനു ചാട്ടുളി പോലെ ഒരു ടോഗ്ഗിളും പിന്ഭാഗത്ത് സൂചിക്കുഴ പോലെ ഒരു ദ്വാരവുമുണ്ടായിരുന്നു. പിന്നറ്റത്ത് ചണച്ചെടിയുടെ നാരുപിരിച്ചുണ്ടാക്കിയ നൂല് കോര്ത്തു, പാതിരിമരം കൊണ്ടുള്ള വില്ലു കുലച്ചു. <br />ചെറിയൊരു മൂളലോടെ അമ്പ് റാളിന്റെ ഇടതുവശത്തിന്റെ അടിഭാഗം തുളച്ചു കയറി. താഴേക്ക് നീണ്ടുകിടക്കുന്ന നൂലിന്റെ കീഴറ്റം നിലത്തു നിന്നും അരയടി ഉയരത്തില് ഒരുണ്ടയാക്കി കെട്ടി. കീശെയൊരു കല്ച്ചട്ടിയും വച്ചു.<br />"ഒരു മണിക്കൂര് തേനൂറും. ഒരു മുക്കാല് ലിറ്റര് കിട്ടേണ്ടതാണ്. അമ്പ് വലിച്ചൂരിക്കഴിയുമ്പോള് തേനീച്ചകള് ഈ ലീക്ക് മനസ്സിലാക്കി അവിടം വേഗം അറ്റകുറ്റപ്പണി നടത്തും." <br />ഞങ്ങള് തിരികെ മടയിലെത്തി. കൊറപ്പാളു ചക്കപ്പുഴുക്കു പോലെ എന്തോ ഭക്ഷണം ഇലകളില് വിളമ്പി. <br /><br />"ശരിക്കും ഒന്നും തന്നെ പുറത്തു നിന്നു വാങ്ങേണ്ടതില്ല. ഒന്നാം തരം കത്തി പാറകൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കാം, ഉപ്പുകല്ലുകള് പാറയിടുക്കുകളിലുള്ളത് പൊട്ടിച്ചെടുക്കുകയും ചെയ്യാം, ചണച്ചെടികൊണ്ട് വസ്ത്രവുമുണ്ടാക്കാം. ഞാന് മടിയനായതുകൊണ്ട് ഉപ്പു പുറത്തു നിന്നും വാങ്ങും, തീപ്പെട്ടിയും. വെട്ടുകത്തിയും തുണിയും കൊല്ലത്തിലൊരിക്കലോ മറ്റോ വാങ്ങാറുണ്ട്." വില്ലി പറഞ്ഞു. <br /><br />"എരിവും പുളിയുമൊക്കെ ഉണ്ടല്ലോ ഭക്ഷണത്തിന്? എന്തെങ്കിലും നട്ടു വളര്ത്തുന്നുണ്ടോ?" ഞാന് അന്വേഷിച്ചു.<br /><br />കൃഷി ചെയ്യല് ഇവിടത്തെ പരിസ്ഥിതിയെ ഒരു തരം അട്ടിമറിക്കലല്ലേ ? ഞാന് പാചകം ചെയ്യുന്നതെല്ലാം ഇവിടെ തനിയേ വിളഞ്ഞ പഴങ്ങളും കായകളും ഇലകളും ആണ്. അതില് എല്ലാ രസങ്ങളും അടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. അവശ്യം വേണ്ട പോഷണവും മരുന്നുകളുമുണ്ട്. <br /><br />ഒരു ചോദ്യം മനസ്സില് വന്നത് നാവിലെത്തും മുന്നേ വില്ലിയെന്റെ മുഖഭാവത്തില് നിന്നു വായിച്ചു<br />"അതേതു ചെടികളാണെന്നല്ലേ ചോദിക്കാന് പോകുന്നത്? പറയില്ല ഞാന്. താളം പിഴച്ച ജീവിതം കൊണ്ട് ഒരു ഹൃദയത്തിന്റെ വാതിലടയുമ്പോള് താളം പിഴയ്ക്കുമ്പോള് അതിനെ കമ്പി കൊണ്ട് കുത്തിത്തുറക്കാന് ശ്രമിക്കും, പിന്നെ മറ്റൊരു പൈപ്പ് തുന്നിച്ചേര്ക്കാന് നോക്കും, അതും കഴിഞ്ഞ് വൈദ്യുതി കൃത്രിമമായി ഉണ്ടാക്കാന് ബാറ്ററി വയ്ക്കും, ഒക്കെ കഴിഞ്ഞ് നീര്മരുതിന് പട്ട വെട്ടാന് കാട്ടില് ഫാക്റ്ററി സ്ഥാപിക്കും. അങ്ങനെയുള്ള കൂട്ടര്ക്ക് ഇമ്മാതിരി കാര്യങ്ങള് പറഞ്ഞു കൊടുത്താല് ഒരു ദിവസം കൊണ്ട് അവര് ഋഷിമലയുടെ മക്കള്ക്ക് അവകാശപ്പെട്ടതെല്ലാം മൂടോടെ പിഴുതു വിറ്റ് കാശാക്കും. അര്ബുദം ബാധിച്ച കോശങ്ങളെ സുഖപ്പെടുത്തുന്ന ഒരു മാംസഭോജിയായ ചെടിയുണ്ട്. സൂര്യപ്രകാശം വീഴാത്ത സ്ഥലത്തേ അതു വളരൂ എന്നതിനാല് ആകെ ഒരു അമ്പതെണ്ണമേ ഉണ്ടാവൂ, പുറത്തു പറഞ്ഞാല് നാളെ അത് നാടിനു നഷ്ടപ്പെടും, പിന്നെ ഇറച്ചിത്തുണ്ടുകള് ഇട്ടുകൊടുത്ത് അതു ലാബില് വളര്ത്താന് നിങ്ങള് ശ്രമിക്കും, അങ്ങനെ അതു ഫലിക്കാതെയും പോകും. കേരളത്തിന്റെ നാലില് മൂന്നും നൂറ്റമ്പതു വര്ഷം മുന്നേ വരെ കാടായിരുന്നു. അതു കളഞ്ഞവര് വിലയും കൊടുത്തല്ലേ മതിയാവൂ?ലോകത്തിന്റെ മൊത്തം കാര്യവും അങ്ങനെ തന്നെ." <br />"അറിവ് എല്ലാവര്ക്കും അവകാശപ്പെട്ട സ്വത്തല്ലേ വില്ലീ?"<br />"അറിവ് സ്വത്താണ്, ശരി. അത് എല്ലാവര്ക്കും അവകാശപ്പെട്ടതാണെങ്കില് മറ്റു സ്വത്തുക്കളും എല്ലാവര്ക്കും അവകാശപ്പെട്ടതല്ലേ? പണവും വസ്തുക്കളും വീതിച്ച് ഇങ്ങോട്ടു തരൂ."<br />അതെന്നെ ആശയക്കുഴപ്പത്തിലാക്കി. <br />"ഈ അറിവ് നിങ്ങള്ക്ക് ശരിയായ രീതിയില് ഉപയോഗിക്കാനും കഴിയില്ലല്ലോ? പത്തോ അമ്പതിനായിരമോ വര്ഷം ചുറ്റുമുള്ളത് ഖനനം ചെയ്തും ഉച്ഛിഷ്ടങ്ങള് തള്ളിയും അട്ടിമറിക്കാതെ, കത്തിച്ചും വെട്ടിയും ഇല്ലാതാക്കാതെ സൂക്ഷിച്ചാല് നിങ്ങള്ക്കു അവശ്യം വേണ്ടത് - ഭക്ഷണം, മരുന്ന്, ജലം, വായു മുതലായവ- ചുറ്റും തന്നെ ഉണ്ടാകും എന്നാണ് ഈ അറിവ്. അതിനു വിലയുണ്ടോ ഈ നിമിഷത്തില് മാത്രം ജീവിക്കുന്ന മനുഷ്യര്ക്ക്?"ദേവന്http://www.blogger.com/profile/14898390206474616712noreply@blogger.com21tag:blogger.com,1999:blog-17670028.post-26614499394693399652007-06-25T14:07:00.000+04:002007-06-30T13:11:23.295+04:00ഓകെമിന്റെ ക്ഷൗരക്കത്തി -ഭാഗം ഒന്ന്അര്ജ്ജുനവൃക്ഷത്തിനു നൂറോളം ഉപജാതികളുള്ളതില് അച്ചന് കോവിലാറിന്റെ ഉത്ഭവസ്ഥാനത്ത് വളരുന്ന നീര്മരുതാണ് ഹൃദയത്തിന്റെ വൈദ്യുതിനിര്മ്മാണശാലയായ സിനോഏട്രിയല് നോഡിനു സംഭവിക്കുന്ന ഊനങ്ങള് ചികിത്സിക്കാന് ഏറ്റവും യോജ്യം എന്നൊരു വന്യമായ ഊഹമാണ് കോണ്റാഡിന്റെ ടീമിനെ പശുക്കിടാമേട്ടില് എത്തിച്ചത്. ഒരു ദിവസം കൂടി അവിടെ ചിലവിട്ട് ഞാനും ചീരനും മേടിറങ്ങി<br /><br />"ഋഷിമലയില് പോകാനുള്ള വഴി അറിയുമോ?"<br />"കല്ലൂരു വഞ്ചി തേടാനാ?അത്ര വഴി പോകാതെ പറ്റും"ചീരന് പണിപ്പെട്ട് നാഗരികഭാഷയില് പറഞ്ഞു.<br />"മരുന്നൊന്നും തേടിയല്ല.വില്ലിയെ ഒന്നു കാണണം,ഓഫീസര് പറഞ്ഞു ഞാന് നിറയെ കേട്ടിരിക്കുന്നു."<br />"വില്ലി നിറയെ പഠിപ്പ് വച്ചവന്.കുടി കാരണം പഠിച്ചതെല്ലാം മറന്നു പോയി.നരി മാതിരി മലമ്പൊത്തില് താമസം.എനിക്ക് ഇഷ്ടമില്ല"<br /><br />ചതുക്കു തടികളും വള്ളികളും നിറഞ്ഞ വഴിയേറെ താണ്ടിയപ്പോള് ഋഷിമലയാറു കാണായി.അവിടെ നിന്നും മുകളിലേക്ക്.<br /><br />"മുതുവാന് കുടിയില് ഞാന് കാത്തിരിക്കാം.അവനുക്ക് എന്നെ കാണറത് ദേഷ്യം." ബാക്ക് പാക്കും കത്തിവാളും വാങ്ങുമ്പോള് വില്ലിയോട് തേന് വാങ്ങാന് മറക്കേണ്ടെന്നും അയാള് ഓര്മ്മിപ്പിച്ചു.<br /><br />പാറക്കെട്ടില് ഒരു ഗുഹ.അതിന്റെ പൂമുഖത്ത് ഇലകള് മേഞ്ഞൊരു ചായ്പ്പും.വില്ലിയുടെ താവളം കണ്ടുപിടിക്കാന് ബുദ്ധിമുട്ടിയില്ല.പക്ഷേ അവിടെവരെ കയറിയെത്താന് ഏറെ പണിപ്പെട്ടു.<br /><br />"നിങ്ങളാര്?" ഗുഹയ്ക്കകത്തുനിന്നും ശബ്ദം മാത്രം പുറത്തെത്തി.<br />"കണ്സര്വേറ്റര് പറഞ്ഞാണ് ഞാന് വില്ലിയെക്കുറിച്ച് അറിഞ്ഞത്.പശുക്കിടാമേട്ടുവരെ വരേണ്ട കാര്യമുണ്ടായിരുന്നു.തിരിച്ചു പോകുന്ന വഴിയാണ്. "<br /><br />നിറം മങ്ങിയ ഒരു പച്ച കൈലിയുടുത്ത് തോള് വരെ മുടി വളര്ത്തിയ ആറടിക്കടുത്ത് ഉയരവും സണ് ടാന് വീണ ശരീരവുമുള്ള ഒരാള് ചായ്പ്പിലേക്ക് ഇറങ്ങി.<br /><br />"എന്നെക്കുറിച്ച് അറിയാന് മാത്രമൊന്നുമില്ലല്ലോ സുഹൃത്തേ,എങ്കിലും കേട്ടുകേള്വിപ്പുറത്തൊരാള് കാണാന് വന്നെന്ന് അറിയുന്നതില് സന്തോഷമുണ്ട് ,എന്തു ചെയ്യുന്നു താങ്കള്? "<br />"...."<br />അയാള്ക്കു പിന്നാലെ പിന്നാലെ ഞാനും പാറക്കെട്ടിറങ്ങി.<br /><br />"എന്നെ ഇന്റര്വ്യൂ ചെയ്യാനും ഒരാളുണ്ടയത് രസമായിരിക്കുന്നു,എന്താണു പറയേണ്ടതെന്ന് നിശ്ചയമില്ലല്ലോ.വില്ലി മെല്ലെ നടന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.ഫ്രാന്സിസ് വില്യം എന്നാണ് എന്റെ പേര്.വില്ലിയെന്നത് വിളിപ്പേര് ആണ്.ആലപ്പുഴയില് ജനിച്ചു.തിരുവനന്തപുരത്തും മറ്റുമായി പഠിച്ചു.ഹൈദരാബാദ് സെന്റര് ഫോര് സെല്ലുലര് ആന്ഡ് മോളിക്യുലര് ബയോളജിയില് കുറച്ചു കാലം ജോലി ചെയ്തു.ഇപ്പോള് ഋഷിമലയില് ജീവിക്കുന്നു.ഭാര്യ ഇവിടെയടുത്ത മുതുവാന് സെറ്റില്മെന്റുകാരിയാണ് പേര് കൊറപ്പാളു.ആറു വയസ്സുള്ള ഒരു മകനുമുണ്ട്. അത്രയൊക്കെ തന്നെന്നെക്കുറിച്ച്. "<br /><br />"ഇവിടെ എന്തു ചെയ്തു ജീവിക്കുന്നു?"<br /><br />"തേനെടുക്കും.ഋഷിമലത്തേനിനെ പ്രശസ്തമാക്കിയത് ഞാനാണ്.ആവശ്യക്കാരേറെ, അത്രയും ഉല്പ്പാദിപ്പിക്കാന് ദിവസം ഏഴെട്ടുമണിക്കൂര് പണിയെടുക്കണം,താല്പ്പര്യമില്ല.രണ്ടുമണിക്കൂര് കൊണ്ട് നൂറു രൂപയുടെ തേന് എടുക്കാം,അത്രയും പണം തന്നെ ആവശ്യത്തിലും വളരെ അധികവുമാണ്. "<br /><br />ഈ മനുഷ്യനെ കാണാന് ഇത്രയും ആയാസപ്പെട്ടു വരേണ്ടതില്ലെന്ന് ചീരന് പറഞ്ഞത് കാര്യമാണെന്ന് തോന്നിത്തുടങ്ങി എനിക്ക്.കോണ്റാഡ് കൊണ്റ്റുവന്ന ഷിവാസ് റീഗല് റോയല് സല്യൂട്ട് കണ്സര്വേറ്ററെക്കൊണ്ട് അതിശയോക്തികള് പറയിച്ചതാണോ?<br /><br />"മകന്റെ പേരു പറഞ്ഞില്ല ?"<br /><br />"ഓ മറന്നു,എന്റെ മകന്റെ പേര് വോള്ഡന് "<br /><br />വോള്ഡന്! ഹെന്റി ഡേവിസ് ഥോറിന്റെ വോള്ഡന്...ഏകനായി ഈ കാട്ടില്,വോള്ഡന് കുളത്തിനു കരയില്,എന്റെ കയ്യാല് നിര്മ്മിച്ച ഭവനത്തില്,അയല്ക്കാരില് നിന്നും കാതങ്ങളകലെmഎന്റെ കൈത്തൊഴിലുകളാല് ജീവിച്ച്...<br /><br />"ഥോറിന്റെ വോള്ഡന് അനുകരിക്കുകയാണോ താങ്കള് വില്ലീ?"ദേവന്http://www.blogger.com/profile/14898390206474616712noreply@blogger.com19tag:blogger.com,1999:blog-17670028.post-45006964061697907252007-06-03T22:50:00.000+04:002007-06-03T23:13:29.954+04:00കരഞ്ഞുകൊണ്ടൊരു ചിരി<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKvGYytXhthH4CX6yEGHlBZDD1zZOsqanoV4oiWAITEmnefbY63qJ6abLSgKOgtv7Wwxn27VJYUuTjqNLGCe2P-Hj4SkzQYcVWHxn2LIkH2kRYu96TCa4YzvtGiKPvHPa50v-dQA/s1600-h/parukkuttiyammasar2.jpg"><img style="cursor:pointer; cursor:hand;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKvGYytXhthH4CX6yEGHlBZDD1zZOsqanoV4oiWAITEmnefbY63qJ6abLSgKOgtv7Wwxn27VJYUuTjqNLGCe2P-Hj4SkzQYcVWHxn2LIkH2kRYu96TCa4YzvtGiKPvHPa50v-dQA/s400/parukkuttiyammasar2.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5071915653332642466" /></a><br /><br />കല്ലുമോളേ,<br />രണ്ടാം ക്ലാസ്സിലായി അല്ലേ? ഒന്നില് പഠിപ്പിച്ച ടീച്ചറിനെ ഓര്മ്മയുണ്ടോ? ഓര്ത്തു വയ്ക്കണം കേട്ടോ? എല്ലാ ഗുരുക്കളെയും.<br /><br />ഫോട്ടൊയില് ദേവന് മാമന്റെ കൂടെ നില്ക്കുന്നത് മാമനെ ഒന്നില് പഠിപ്പിച്ച ടീച്ചര്, പാറുക്കുട്ടി അമ്മ സാര് (ഞങ്ങളുടെ നാട്ടിലൊക്കെ ടീച്ചര്രും മാസ്റ്ററും ഇംഗ്ലീഷായിരുന്നു, സാര് എന്നായിരുന്നു അതിന്റെ മലയാളം.)<br /><br />ദേവന് മാമന് നഴ്സറിയില് പോയിട്ടില്ല, ഒന്നാം ക്ലാസ്സ് വരെ അച്ഛനാണു പഠിപ്പിച്ചത്. ആദ്യ ഗുരുനാഥ അങ്ങനെ ഒന്നില് പഠിപ്പിച്ച പാറുക്കുട്ടിയമ്മ സാര് ആയി. പിന്നെ രണ്ടിലായി, മൂന്നില്, അങ്ങനെ ഇരുപതു ക്ലാസ്സ് പഠിച്ചു. ഒക്കെ അങ്ങു തീര്ന്നത് പാറുക്കുട്ടിയമ്മസാറിന്റെ മനസ്സിന്റെ നന്മ മാത്രം കൊണ്ടാണേ, മാമന് എല്ലാ ക്ലാസ്സും ഉഴപ്പി- എന്നിട്ടും ജയിച്ചു.<br /><br />സാറു മാമനു ചോറു തന്നിട്ടുണ്ട്, ജീരകവെള്ളം തന്നിട്ടുണ്ട്. അടി തന്നിട്ടില്ല, ഒരിക്കല് അടിക്കുമെന്ന് പറഞ്ഞു വടി ഓങ്ങിയപ്പോഴേക്ക് ഞാന് കരഞ്ഞുകളഞ്ഞു!<br /><br />എല്ലാ ക്ലാസ്സും പഠിച്ചു തീര്ന്നപ്പോള് ഞാന് സാറിന്റെ വീട്ടില് പോയി കണ്ടു. സാര് അപ്പോഴേക്ക് റിട്ടയര് ചെയ്തിരുന്നു. പഠിച്ച് തീര്ന്നെന്നു പറഞ്ഞപ്പോള് സാറു കരയുകയും ചെയ്തു ചിരിക്കുകയും ചെയ്തു. സാറു കരഞ്ഞാല് ഞാനും കരയില്ലേ?<br /><br />പിന്നെ സാറിനെ കണ്ടത് എന്റെ കല്യാണത്തിനാണ്. അപ്പോഴും സാറു ചിരിക്കുകേം കരയുകേം ചെയ്തു, ഞാനും.<br /><br />പിന്നെയും കണ്ടത് ദാ ഈ ഫോട്ടോ എടുത്ത ദിവസം, സാറു പഠിപ്പിച്ച ഒരു കുട്ടിയുടേതായിരുന്നു കല്യാണം. അവള്ക്കു കല്ലുക്കുട്ടിയുടെ പ്രായമുള്ളപ്പോള് ഞാന് കോളെജില് പോകുന്ന വഴി സാറിന്റെ ക്ലാസ്സില് കൊണ്ടിരുത്തുമായിരുന്നു. അവളിപ്പോ ഇംഗ്ലണ്ടിലെ എറ്റവും വലിയ കമ്പനികളിലൊന്നില് ഉയര്ന ഉദ്യോഗസ്ഥ ആണെന്നു കേട്ടപ്പോഴും സാറു കരഞ്ഞു. പ്രത്യേക സന്തോഷമായിക്കാണും, കാരണം അവളൊക്കെ പഠിക്കുമ്പോഴേക്ക് വളരെ പാവപ്പെട്ട വീട്ടിലെ കുട്ടികളൊഴികെ എല്ലാവരും കോണ്വെന്റു സ്കൂളില് ആയിരുന്നു പോകുന്നത്, ഇവളുടെ അച്ഛന് രാഷ്ട്രീയാദര്ശങ്ങളുള്ള ആളായിരുന്നതു കാരണം സര്ക്കാര് എയിഡഡ് സ്കൂളില് മലയാളം മീഡിയത്തില് പഠിപ്പിച്ചു.<br /><br />ഒരു തമാശ കേല്ക്കണോ മോളേ. അവള് മലയാളം പഠിച്ച് ഇംഗ്ലീഷു പറയുന്ന നാട്ടില് വല്യ ഉദ്യോഗസ്ഥ, ഇപ്പോഴും എന്നെ കാണുമ്പോ എന്റെ സൈക്കിളിന്റെ പിറകില് ഇരുന്നു "എന്നെ ഉരുട്ടിയിടുമോ ?" എന്നു ചോദിച്ച അതേ മലയാളം പറയുന്നു. അവളുടെ പ്രായത്തിലുള്ള അടുത്ത കൂട്ടുകാരി കോണ്വെന്റില് പഠിപ്പും ബിരുദവുമൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് അച്ഛനമ്മ മാരോടും കൂട്ടുകാരോടും പുസ്തകത്തിലെ അച്ചടി ഇംഗ്ലീഷും പറഞ്ഞ് നാട്ടിലിരിപ്പാണ് വെറുതേ. എന്നുവച്ചാല് മോള് ഇംഗ്ലീഷൊന്നും പഠിക്കണ്ടാന്നല്ല കേട്ടോ. അതൊരു നല്ല പ്രയോജനമുള്ള സുന്ദരമായ ഭാഷ ആണ്. വല്യേ വല്യേ അറിവുകളൊക്കെ ഇംഗ്ലീഷില് സൂക്ഷിച്ച് വച്ചിട്ടുണ്ട്, അതൊക്കേം എടുക്കണം. മാമന് പറഞ്ഞത് എതു ഭാഷയില് പഠിച്ചു എന്നതിലല്ല, എന്തു പഠിച്ചു, പഠിച്ചതു അവനവനും വീടിനും നാടിനും ലോകത്തിനും പ്രയോജനപ്പെടുത്താന് നമ്മള് എന്തു ചെയ്യുന്നു എന്നതിലാണു കാര്യം എന്നാ. <br /><br />ആ കൊച്ചിന്റെ കല്യാണത്തിനു വന്നപ്പോഴും സാര് എന്നെക്കണ്ട് കരഞ്ഞോണ്ട് ചിരിച്ചു. ഒരു ഫോട്ടോഗ്രാഫറോട് പടം എടുക്കാന് പറഞ്ഞപ്പോള് അങ്ങോരു പറയുവാ<br />"മുഖം ഒന്നു തുടച്ച് നില്ക്കാമായിരുന്നു ദേവാ, ഒരുമാതിരി ചുമടെടുത്തപോലെ ഉണ്ടല്ലോ?"<br /><br />ഞാന് പറഞ്ഞു ഞങ്ങള് കരഞ്ഞോണ്ട് ചിരിക്കുന്ന ഫോട്ടോ മതിയെന്ന്. ഫോട്ടോഗ്രാഫര് എടുത്ത ഫോട്ടോ എനിക്കു കിട്ടീല്ലാ. ഇത് വിദ്യമാമി എടുത്തതാ.<br /><br />പാറുക്കുട്ടി അമ്മ സാറു പഠിപ്പിച്ച കുട്ടികളില് വല്യ ഡോക്റ്റര്മാര്, എഞ്ചിനീയര്മാര്, ഐ ഏ എസ് ഉദ്യോഗസ്ഥര്, ഗവേഷകര്, ഓഡിറ്റര് മാര്, എക്സിക്യൂട്ടീവുകള് ഒക്കെയുണ്ട്. ഇന്നാളില് എന്റെകൂടെപഠിച്ച ഒരു കുട്ടിയുടെ അച്ഛനെ വഴിയില് വച്ചു കണ്ടു. ആ കുട്ടി ഇപ്പോള് സിംഗപ്പൂരില് കമ്പ്യൂട്ടറെഞ്ചിനീയറാ. വിവാഹം കഴിച്ചത് വിദേശിയായ ഇന്ത്യന് വംശജനെ ആയതുകൊണ്ട് നാട്ടില് വരാറേ ഇല്ലാത്രേ. എന്നാലും ഫോണ് ചെയ്യുമ്പോ പറയുമെന്ന് "അച്ചാ എപ്പോഴെങ്കിലും പാറുക്കുട്ട്യമ്മ സാറിനെ കാണുകയാണെങ്കില് എനിക്കും മക്കള്ക്കും സുഖമാണെന്നു പറയണേ"ന്ന്.<br /><br /><br />സാറിന്റെ പള്ളിക്കൂടം ഫോട്ടോ എടുത്തു വച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. കമ്പ്യൂട്ടറില് നോക്കിയിട്ട് കണ്ടില്ല. പിന്നെ ഇടാം കേട്ടോ. ഇപ്പോ പോയി ഉറങ്ങിക്കോ, നാളെ സ്കൂളില് പോണ്ടേ.ദേവന്http://www.blogger.com/profile/14898390206474616712noreply@blogger.com48tag:blogger.com,1999:blog-17670028.post-60391651090807058122007-05-16T07:25:00.000+04:002007-05-20T22:53:20.217+04:00പാഠപ്പിഴ<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWWlpF2M4aNa_YziJ3eurSILandRfWQBB40E-lkBB8tQT-tutImV-rn0jcJdsMXDDj4cQh3IAvO0AdGUQWFUGFNMDo5si1XuyYA6gc_sgMLyYq6sB-J7dB_nwyNPzoD3ym7yJ44g/s1600-h/kumar.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5064995722284411394" style="CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWWlpF2M4aNa_YziJ3eurSILandRfWQBB40E-lkBB8tQT-tutImV-rn0jcJdsMXDDj4cQh3IAvO0AdGUQWFUGFNMDo5si1XuyYA6gc_sgMLyYq6sB-J7dB_nwyNPzoD3ym7yJ44g/s400/kumar.jpg" border="0" /></a><br /><em><a href="http://frame2mind.blogspot.com/2007/05/blog-post_09.html"> കുമാറിന്റെ ഈ ചിത്രം കണ്ട് എഴുതിയത് </a></em><br /><br />ക്ലാര ആരെയും പരിചയപ്പെടാതിരിക്കാന് ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടെന്നു തോന്നാറുണ്ടായിരുന്നു. പരമാവധി അവര് സംസാരിക്കുകയുമില്ല, മുഖത്തും നോക്കില്ല. "രണ്ടു രൂപാ അമ്പതു പൈസ" എന്നു ക്ലാര പറയുന്നത് നമ്മള് "രണ്ടര" എന്നു പറയുന്നതിനെടുക്കുന്ന സമയം കൊണ്ടാണ്. സ്ഥലം വിജനമാണ്, അവര് ചെറുപ്പമാണ്, ബീച്ചില് വരുന്നവര് സമയം കൊല്ലാനെത്തിയവരും.<br /><br /><br />ബീച്ചിനങ്ങനെ പ്രത്യേകതയൊന്നുമില്ല. ഇരു വശവും നികര്ത്തില് ഉണ്ടായിവന്ന വലിയ മുക്കുവര് ചേരികള്, നടുവിലെ പുറമ്പോക്ക് ആളുകള് വൈകുന്നേരം സൊറ പറയാനും കുട്ടികളൊത്തു വന്നിരിക്കാനും ഉപയോഗിക്കുന്നത് നഗരത്തില് ഭംഗിയുള്ള കടല്ത്തീരങ്ങളൊന്നും ഒഴിവില്ലാത്തതിനാലാവണും. വൈകുന്നേരം മുതല് ഒരെട്ടുമണിവരെ ഒത്തു കൂടുന്ന ചില ചെറുപ്പക്കാരും അടുത്തൂണ് പറ്റിയവരും. അല്പ്പം സന്ധ്യയായാല് മറപറ്റി പരസസ്പരം രഹസ്യമായി താലോലിക്കാനെത്തുന്ന ഒന്നോ രണ്ടോ ജോഡി കമിതാക്കള്... ബാക്കിയെല്ലാ നേരവും വെറുതേ ആളൊഴിഞ്ഞും. ഒരേയൊരു കട ക്ലാര നടത്തുന്ന പെട്ടിക്കടയാണവിടെ. വൈകുന്നേരം ചായ, പാലിന്റെ പാക്കറ്റ്, സിഗററ്റ്, മിഠായി, ഭരണികളില് വടയോ കേക്കോ ചിലപ്പോള്. കടയുടെ ഉഭഭോക്തൃവലത്തില് മിക്കവരും എന്നും കടപ്പുറത്തെത്തുന്നവരാണ് എന്നതിനാല് വെറുതേ രണ്ടു വിരലുയര്ത്തിക്കാട്ടിയാല് ശ്രീജിത്തിനു വിത്സ് സിഗററ്റും ഒരു കപ്പിന്റെ മുദ്ര കളിക്കുന്ന ഏലിയാസങ്കിളിനു വിത്തൌട്ട് ചായയും ക്ലാരയുടെ മകന് മണലില് അവര് ഇരിക്കുന്നയിടത്തു തന്നെ കൊണ്ടുകൊടുക്കും. ചിലപ്പോഴൊക്കെ അവനോടി വരാറ് പഠിച്ച പദ്യങ്ങളും മറ്റുമുരുവിട്ടുകൊണ്ടാണു. പഠിപ്പു മുടക്കിയ വിഷമം തോന്നുന്നതുകൊണ്ട് ഞങ്ങള്ക്കു സിഗററ്റും ചായയും വേണമെന്നു തോന്നുമ്പോള് കൂട്ടത്തിലൊരാള് എഴുന്നേറ്റു കട വരെ പോകുകയാണു പതിവ്.<br /><br /><br />എന്നിട്ടും ഞാന് ക്ലാരയെ പരിചയപ്പെട്ടുപോയി. ഒരിക്കല് ഞാന് സിഗററ്റ് വാങ്ങാനെത്തിയത് കണ്ണില് പെടാതെ ക്ലാര മകനു പാഠം പറഞ്ഞു കൊടുക്കുകയായിരുന്നു.<br />"ഡൌണ് വെന്റ് ദ റോയല് ജോര്ജ്ജ്- വിത്ത് ആള് ഹെര് ക്രൂ കമ്പ്ലീറ്റ്. സാധാരണ വ്യാകരണ നിയമം കൊണ്ട് നോക്കിയാല് ഇതില് റോയല് ജോര്ജ്ജ് എന്നത് ഡൌണ് വെന്റ് എന്നതിന്റെ ഓബ്ജക്റ്റ് ആണെന്നു വരും..."<br /><br />ഈ പാഠം! ഇതു തീരുമ്പോള് "ഗെറ്റൌട്ട്" എന്നതിന്റെ സബ്ജക്റ്റ് എന്താണെന്ന് ഇവര് ചോദ്യം ചോദിക്കും.<br /><br />അന്തം വിട്ട് അവരുടെ മുഖത്തു നോക്കി നില്ക്കുന്ന എന്നെ കണ്ട് അവര് വേഗത കൂടിയ ചോദ്യം എടുത്തു "ന്താ ണ്ടേ?<br />"പിള്ളസാര് പഠിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ടല്ലേ?"<br />"ആഹ, സാറിനെ അറിയുമോ? സാറ് സുഖമായിരിക്കുന്നോ?" ആദ്യമായി വേഗത കുറഞ്ഞൊരു ചോദ്യം ക്ലാര ചോദിച്ചുപോയി.<br />"അച്ഛന് മരിച്ചിട്ട് അഞ്ചു വര്ഷമായി."<br />"അറിഞ്ഞില്ല."<br />"എവിടെ വരെ പഠിച്ചു?"<br />"പ്രീഡിഗ്രി വച്ചു തന്നെ എന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞു. പിന്നെ പഠിച്ചില്ല."<br />തിരിച്ചു മണല് സിംഹാസനത്തിലെത്തിയിട്ടും, പിന്നെയൊരിക്കലും ഞാനത് കൂട്ടുകാരോട് പറഞ്ഞില്ല. അച്ഛന്റെയോര്മ്മകളെല്ലാം ആര്ക്കും പങ്കുവയ്ക്കാത്ത എന്റെ സ്വകാര്യനിധിയാണ്.<br /><br />കൊളച്ചക്കാരുടെ വലക്കടയില് നിന്നും കുഴികളുള്ള തട്ടില് ചായയും വടയും വാങ്ങാനെത്തിയ ചെക്കന് പെറ്റി ക്യാഷ് വൌച്ചര് ചോദിച്ചപ്പോള് ക്ലാര ചെറിയ ചതുരങ്ങളാക്കി വച്ചിരുന്ന നോട്ടുബുക്ക് പേപ്പറിലൊരെണ്ണമെടുത്ത് എഴുതി അതിന്മേലൊരു സീല് വച്ചു കൊടുക്കുന്നതു കണ്ടപ്പോള് ഒരു കൌതുകം തോന്നിയിരുന്നു. ദിവസങ്ങളുടെ വിടവിട്ട് ട്യൂട്ടോറിയലിലെ ആവശ്യത്തിനെന്ന് നുണ പറഞ്ഞ് ഞാന് ഒരു പേനവാങ്ങി ക്ലാരയോട് ബില് ചോദിച്ചു.<br /><br />"ഫോര് ബീച്ച് റിഡ്ജ് കണ്വീനിയന്സ് സ്റ്റോര്, ക്ലാരിയോണ് എസ്., പ്രൊപ്രൈറ്റ്രിക്സ്." വായിച്ചപ്പോള് ആഹ്ലാദം തോന്നി. പട്ടണത്തിലെ കൂറ്റന് കടകള് കൂടി റഫീക്ക് & സണ്സ് സ്റ്റോറും സെന്റ് ജോര്ജ്ജ് ഹോട്ടലും ചക്കാലത്തില് ജൂവലറിയും ആണ്.<br /><br />പിന്നെപ്പോഴോ ഞങ്ങളെ ബീയര് മണത്ത ദിവസവും ക്ലാര സംസാരിച്ചു. ഇന്നിതൊരു രസം, നാളെ ശീലം, ഒടുക്കം നാശം. നിങ്ങളൊക്കെ എത്രയോ പഠിച്ച് എവിടെയോ എത്തേണ്ടവര്, എന്തിനു നശിക്കണം? ഒരു തമാശയ്ക്ക് വല്ലപ്പോഴുമെന്ന പതിവു പല്ലവിയെ ക്ലാര തടുത്തത് വസ്തിയേട്ടന്റെ കഥ പറഞ്ഞാണ്.<br /><br />വസ്തി അദ്ധ്വാനിയായൊരു ചെറുപ്പക്കാരനായിരുന്നു. തരക്കേടില്ലാത്ത<br />വരുമാനവും. ക്ലാരയെ കല്യാണം കഴിച്ചശേഷം സ്ത്രീധനത്തുകയും സമ്പാദ്യവും ലോണുമൊക്കെയായി ഒരു ബോട്ടു വാങ്ങി. വച്ചടി കയറ്റമായി, പുതിയ വീടായി, കാറായി, രണ്ടാമത്തെ ബോട്ടുമായി. അവര്ക്കൊരു കുട്ടിയുമായി. വേഗത കൂടിയ ജീവിതത്തിനിടയില് ഇടയ്ക്കൊക്കെ 'രണ്ടു സ്മാള്' അടിച്ചിരുന്ന വസ്തിയുടെ കൂടെയെപ്പോഴും ഒരു സംഘം മദ്യപരുണ്ടാവുമെന്നതും എല്ലാ വൈകുന്നേരവും, പിന്നെ എല്ലായ്പ്പോഴും തന്നെ ബാറില് തന്നെ അയാള് സമയം ചിലവിടാനും തുടങ്ങിയെന്നത് ക്ലാര പോലും ഗൌരവമായി കണ്ടില്ല. ഉയര്ന്നതിലും വേഗമായിരുന്നു വസ്തിയുടെ പതനം. നികര്ത്തിലെ പലകച്ചുമരടിച്ച വീട്ടിലേക്കു മാറുമ്പോള് ആരും കൂടെ വന്നില്ല, ഭാര്യയും മകനുമല്ലാതെ. ലോണെടുത്താണ് പെട്ടിക്കട തുടങ്ങിയത്. വാറ്റുകാരന് പറ്റുകാശിനു ഭീഷണിപ്പെടുത്തുമ്പോള് വസ്തി ക്ലാരയുടെ കടയില് വന്നു കൈ നീട്ടും. കിട്ടിയില്ലെങ്കില് തല്ലും, കല്ലു പെറുക്കി ഏറുമുണ്ട്. അതൊന്നുമൊരു പ്രശ്നമല്ല, സാധനം വാങ്ങാനെത്തുന്നവരോട് കൂട്ടിച്ചേര്ത്ത് വ്യഭിചാരകഥകളുണ്ടാക്കും. മാനം ഭയന്ന് ആരും വരാതായാല് കടയെങ്ങനെ നടക്കും?<br /><br />പണം കൊടുക്കുംതോറും വസ്തിയേട്ടനെ നിങ്ങള് മദ്യപാനിയാക്കിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു, സഹിക്കും തോറും അവകാശമായത് കാണപ്പെടും. കൊടുക്കരുതിനി, സഹിക്കരുതിനി, നമുക്ക് അദ്ദേഹത്തെ തിരിച്ചു കിട്ടും. ഉപദേശമൊന്നു കിട്ടിയതു പോലെ തിരിച്ചും പറഞ്ഞതാണ്, ഒരു സ്നേഹത്തിന്റെ പുറത്ത്. അല്ലാതെ ദാമ്പത്യത്തിന്റെ കേടുകള് തീര്ക്കാനറിയുന്ന പത്തൊമ്പതു വയസ്സുകാരനോ?<br /><br />ക്ലാരയ്ക്ക് അത് പിള്ളസാറിന്റെ പാഠമായിരുന്നു. ആ വിചാരം തിരുത്താതെ അതില് അഹങ്കരിച്ചത് എന്റെ പ്രായത്തിന്റെ അറിവുകേട്. അടയാളങ്ങള് മുഖത്തു കൂടിയിട്ടും അവരുടെ പൊട്ടിയ ചുണ്ടിലെ ചിരി വലുതായി. പ്രതിദിനം കണ്ണുകളില് പ്രകാശം വര്ദ്ധിച്ചു. ആദ്യമൊക്കെ അഹോരാത്രം തുടര്ന്ന വസ്തിയേട്ടന്റെ കലാപ്രകടനങ്ങള് പതുക്കെ നിന്നു. രണ്ടാഴ്ച്ചകൊണ്ടുള്ള പുരോഗതി!<br /><br />പ്രത്യേകിച്ചൊന്നുമില്ലാത്തൊരു സന്ധ്യയുടെ ഇരുളിലേക്ക് ഒരു ചീറ്റലോടെ ഉയര്ന്ന ജ്വാല എന്തെന്നു ഞങ്ങള്ക്കു മനസ്സിലാകും മുന്നേ ബീച്ച് റിഡ്ജ് കണ്വീനിയന്സ് സ്റ്റോര് നിന്നിരുന്നയിടം ചാരമായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. കടലിലേക്കൊരു ബക്കറ്റുമായി ഓടിയ ക്ലാരയും മകനും മണല്പ്പരപ്പു തുടങ്ങുന്നയിടത്തെ വിളക്കുകാലിന് ചുവട്ടില് വെറുതേ നോക്കി നില്ക്കുന്നു. കണക്കെഴുത്തും ബാങ്കിംഗ് പാഠവുമായിരുന്നു ഇവിടെ പഠിപ്പിക്കേണ്ടിയിരുന്നത്. യോജിച്ച പാഠം തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന സൂത്രം എന്താണച്ഛാ?<br /><br />ഇനിയൊരിക്കലും ഞാന് പഠിപ്പിക്കാനെത്താതിരുന്നാല് ബീച്ച് റിഡ്ജ് സ്റ്റോര് പുനര്ജനിച്ചോളും. അച്ഛന്റെ മുട്ടൊപ്പം വളര്ന്നെന്നു കരുതില്ലൊരിക്കലുമിനി . പത്തൊമ്പതു വയസ്സില് അച്ഛന് പഠിപ്പിക്കുകയായിരുന്നില്ല., വിമാനം പറത്തുകയായിരുന്നു, അച്ഛന്റെ വീട് നോക്കി നടത്തുകയായിരുന്നു. ഞാനോ? മണല്പ്പരപ്പിനെ കുഴച്ചുമറിച്ചു കിടക്കുന്ന ഒരുപാടു കാല്പ്പാടുകളിലെ അപ്രസക്തമായ മറ്റൊന്നാകാനാഗ്രഹിച്ച് ഞാന് ക്ലാരയുടെ ജീവിതത്തില് നിന്നും നടന്നു ദൂരെ പോയ്ക്കൊട്ടെ.ദേവന്http://www.blogger.com/profile/14898390206474616712noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-17670028.post-78597714694028211672007-03-28T16:13:00.000+04:002007-05-20T22:53:51.780+04:00പരിവര്ത്തംപ്രിയപ്പെട്ടവരേ,<br />കുറെക്കാലമായി ഖേദങ്ങളും ഇല്ലായ്മകളുമറിയിക്കാന് മാത്രം നിങ്ങളെ വിളിച്ചുകൂട്ടിയിരുന്ന ഞാന് ഇന്ന് സന്തോഷപൂര്വ്വം സംസാരിക്കുന്നു. സന്തോഷവാര്ത്ത നിങ്ങളിതിനകം അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്ന് എനിക്കറിയാം, എന്നാലും അത് ഔദ്യോഗികമായി ഇവിടെ അറിയിക്കേണ്ടതുണ്ടല്ലോ.<br /><br />ഇപ്പോള് നഷ്ടത്തിലും അടച്ചിടലിലും കുടുങ്ങിക്കിടക്കുന്ന കമ്പനിയെ അതിപ്രശസ്തരായ റൈസിംഗ് സണ് ഗ്രൂപ്പ് ഏറ്റെടുത്തിരിക്കുന്നു. പഴയകാലത്തെക്കാള് ഭംഗിയായി ഇനിയിത് നടത്തിക്കൊണ്ടുപോകാന് അവര്ക്കാവുമെന്ന് തന്നെ ഞാന് വിശ്വസിക്കുന്നു. <br /><br />എന്തുകൊണ്ട് ഒരുപാടു ദശാബ്ദം പൊന്നു കൊയ്ത നമ്മള് നാശത്തിലേക്ക് മൂക്കുകുത്തി വീണു എന്ന് ഇപ്പോള് ചിന്തിക്കുന്നില്ല, അത് ഒരുപാട് ചര്ച്ച ചെയ്തതല്ലേ. എനിക്കു പറയാനുള്ളത് നാളെമുതല് എന്തു വേണം നിങ്ങളെന്നാണ്. നാളെക്കഴിയുമ്പോള് ഞാന് പാട്യാലക്ക് തിരിച്ചു പോകും. പഴയ, പരാജിതമായ, പാപ്പരായ മാനേജുമെന്റിന്റെ അവസാന പ്രതിനിധിയായി,തല കുനിച്ച്. എനിക്കൊന്നുമില്ല കൊണ്ടുപോകാന്, നാല്പ്പത്തിരണ്ടു വര്ഷം മുന്നേ കേരളത്തില് ഈ കൊച്ചു ഗ്രാമത്തില് ജനിച്ചു നിങ്ങളോടൊപ്പം ഇത്രയും നാള് കഴിഞ്ഞതിന്റെ ഓര്മ്മകളല്ലാതെ. <br /><br />മലയാളം നല്ലതുപോലെ സംസാരിക്കുമെങ്കിലും മനസ്സിലുള്ളത് ഇന്ന് ആ ഭാഷയില് പ്രകടിപ്പിക്കാനാവുമെന്ന് ശാന്തിലാലിനു തോന്നിയില്ല. ആത്മഗതം പോലെ വികാരത്തള്ളലൊട്ടുമില്ലാതെ അയാളില് നിന്നും വരുന്ന വാക്കുകള് ഇംഗ്ലീഷറിയുന്ന ജീവനക്കാര്ക്ക് മനസ്സിലായിടത്തോളമില്ലെങ്കിലും ബാക്കിയുള്ളവരും ഊഹിച്ചെടുത്തു. <br /><br />ചെയര്മാന്, ക്ഷമിക്കണം,മുന്നത്തെ ചെയര്മാന് തത്വാധിഷ്ഠിത വാണിജ്യമെന്ന നയത്തില് നിന്നും മാറാനിഷ്ടപ്പെട്ടില്ല. നിങ്ങള്ക്കറിയുമല്ലോ, ചെറിയ വത്യാസങ്ങള് വരുത്തിയാല് മതി ശിശുഭക്ഷണമുണ്ടാക്കുന്ന പ്ലാന്റ് ഒരു ഡിസ്റ്റിലറിയാക്കാം. നമ്മള് മുങ്ങുമ്പോള്, ബാങ്കുകള് ജപ്തിയെന്നും റിസീവറെന്നും ഭീഷണിക്കത്തയക്കുമ്പോള്, തത്വത്തെ കളഞ്ഞ് പ്രായോഗികതയെ സ്വീകരിക്കാന് ഞാന് ചെയര്മാനെഴുതി. പണ്ടത്തെ നിങ്ങളുടെ ട്രേഡ് യൂണിയന് നേതാവായിരുന്നു അന്ന് കേരളത്തിലെ ഇന്ഡസ്റ്റ്രീസ് മിനിസ്റ്റര്. അദ്ദേഹം ക്ഷണം ഡിസ്റ്റിലറി ലൈസന്സ് അനുവദിച്ച് കമ്പനിയെ രക്ഷിക്കുമെന്ന് എനിക്കു ഉറപ്പും തന്നു. എന്നിട്ടും ചെയര്മാന് അനങ്ങിയില്ല. ലഹരി വില്ക്കുന്നത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആദര്ശങ്ങള്ക്കെതിരായിരുന്നു. <br /><br />ഇന്നിന്റെ തന്ത്രങ്ങളില് വിശ്വസിക്കുന്ന പുതിയ തലമുറക്കാരെ, എന്നെക്കാളും മിടുക്കരെ, നാളെ നിങ്ങള്ക്കു കിട്ടും. അവരോടൊത്തു കഴിയാന്, പുതിയ സാഹചര്യങ്ങളില് ജീവിക്കാന്, പുതിയ ശീലങ്ങള് പഠിക്കാന് നിങ്ങള്ക്കു കഴിയണം. നിലനില്പ്പാണ് എല്ലാറ്റിലും വലുത്.<br /><br />നിങ്ങള് അനുഭവിച്ച കഷ്ടതകളില് ഖേദവും, ഇത്രയും കാലത്തെ കഠിനാധ്വാനത്തിനു നന്ദിയും അറിയിക്കാന് ചെയര്മാന് എന്നോട് ആവശ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.യാത്രപറയാന് ശ്രമിക്കുന്നില്ല ഞാന്. എല്ലാവര്ക്കും നന്മ വരട്ടെ. ഇനി വേണു സംസാരിക്കും. <br /><br />സുഹൃത്തുക്കളേ... വേണു അറിയാതെ നിര്ത്തിപ്പോയി. താനുച്ചരിച്ച ആദ്യവാക്ക് അയാളെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തി. സഖാക്കളേ എന്നാണ് ഉദ്ദേശിച്ചത്. <br /><br />ഇവിടത്തെ ജോലി ഒരു പാരമ്പര്യസ്വത്തായിരുന്നു മൂന്നു തലമുറ ജീവനക്കാര്ക്ക്. നമ്മുടെ മക്കള് കമ്പനി വക കോ ഓപ്പറേറ്റീവ് സ്റ്റോറിലെ പാല്പ്പൊടി കുടിച്ചു വളര്ന്നു. പിറന്നാളുകള്ക്ക് അതിന്റെ ക്യാന്റീനിലെ പലഹാരം കഴിച്ചു, അവിടെയൊരു തൊഴിലിനു വേണ്ടി വളര്ന്നു, ആ തൊഴില് കൂടുതന് ഉയര്ന്ന തലത്തിലാവുമെന്ന് മോഹിച്ച് സ്കൂളിലും കോളെജിലും പോയി പഠിച്ചു. അതും കഴിഞ്ഞ് അച്ഛന് റിട്ടയര് ചെയ്യുമ്പോള് ലഭിക്കുന്ന ജോലിക്കായി കാത്തിരുന്നു. <br /><br />ഞാന് ഈ കമ്പനിയില് ജോലി തുടങ്ങി ഏറെനാളൊന്നുമായില്ലെങ്കിലും ചെറുപ്പം മുതല് ഇവിടെയാണ് ചിലവിട്ടിരുന്നത്. യൂണിയന് നേതാവെന്നതിലുപരി ഒരു അഭ്യുദയകാംക്ഷിയാകാനാണ് ശ്രമിച്ചതും. അങ്ങനെ തന്നെ ആയിരുന്നോ ഞാനെന്നറിയില്ല. <br /><br />ജി എം പറഞ്ഞതിനിയും ആവര്ത്തിക്കുന്നില്ല, നിലനില്പ്പു തന്നെ വലുത്. പുതിയ മാനജുമന്റ് അതിനുള്ള ഏകവഴിയും. ആ വഴി തുറന്നു കിട്ടാന് പലതും ഹോമിക്കേണ്ടിവന്നു. അടുത്തൂണ് പറ്റുമ്പോള് വാങ്ങാമെന്ന് നിങ്ങളെല്ലാം സ്വപ്നം കണ്ടിരുന്ന ഗ്രാറ്റുവിറ്റി, പിന്നെ സര്വ്വീസുകാലത്ത് വര്ഷാവര്ഷം ഉയര്ന്നു വന്ന ഇന്ക്രിമന്റ്, കമ്പനി പൂട്ടിക്കിടന്ന കാലത്തെ ശമ്പളക്കുടിശ്ശിഖ, ജീവനക്കാര്ക്ക് കുട്ടികളെ പഠിപ്പിക്കാനുള്ള ആനുകൂല്യം എന്നിവ അങ്ങനെ നമ്മള് വേണ്ടെന്നു വച്ചതില് പെടുന്നു എന്ന് ഓര്മ്മിച്ച് ദുഖിക്കേണ്ടതില്ല. അതു ചെയ്തില്ലായിരുന്നെങ്കില് ഇതടക്കം നമുക്ക് ഒന്നും കിട്ടുകതന്നെ ഇല്ലായിരുന്നു എന്ന് തന്നെ വിശ്വസിക്കാം. <br /><br />അവകാശങ്ങള്ക്കായി സംഘടിക്കാനുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം ഭരണഘടന അനുവദിച്ചു തന്ന പൌരാവകാശമാണ്, തൊഴില് നിയമങ്ങളെല്ലാം ട്രേഡ് യൂണിയനുകളെ അംഗീകരിക്കുന്നത് ഈ അവകാശത്തിന്റെ അംഗീകാരമായിട്ടും. എങ്ങനെയും ജീവിച്ചു പോകാനുള്ള തത്രപ്പാടില് നമുക്ക് നഷ്ടമാകുകയാണ് അത് ഇന്ന്. നാളെ മുതല് കമ്പനിയില് യൂണിയനുണ്ടാവില്ല. അതിനെ നയിച്ചിരുന്നയാളായ ഞാന് സര്വ്വീസിലും ഉണ്ടാകില്ല. അരുതാത്തതെന്തെങ്കിലും ഞാന് എന്നെങ്കിലും ചെയ്യുകയോ പറയുകയോ ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കില് അതെല്ലാം നിങ്ങല് ക്ഷമിക്കണം. എല്ലാവര്ക്കും നല്ലതുവരട്ടെ.<br /><br />തൊഴിലാളികള് കയ്യടിച്ചില്ല, ഒന്നും പറഞ്ഞുമില്ല. ഇറങ്ങി നടക്കുമ്പോള് ആരെയും, പരസ്പരം പോലും നോക്കാതിരിക്കാന് ശാന്തിലാലും വേണുവും ശ്രമിച്ചു.<br /><br />അങ്ങനെ പോകാനൊക്കില്ലല്ലോ, വൈകിട്ട് നടക്കാനിറങ്ങിയ ശാന്തിലാലിനോടൊപ്പം വേണുവും വന്നു ചേര്ന്നു.<br />"വീട്ടില് ആഞ്ഞിലിയൊരെണ്ണമുണ്ടായിരുന്നത് വിറ്റു, മരക്കച്ചവടക്കാരനോട് അഡ്വാന്സ് വാങ്ങാന് പോകുകയാണ്." ഒന്നും ചോദിക്കാഞ്ഞിട്ടും വേണു താന് കാത്തുനിന്നതല്ലെന്ന് വിശദീകരിച്ചു.<br /><br />"അതു നന്നായി, ഇങ്ങനെ കാണാന് പറ്റിയല്ലോ. നിങ്ങളുടെ പാര്ട്ടി തനിക്ക് എന്തെങ്കിലും ജോലി തരപ്പെടുത്തി തരാതിരിക്കില്ല അല്ലേ വേണൂ?" <br /><br />"തീരെ പ്രതീക്ഷയില്ല സാര്. യൂണിയന് വേണ്ടെന്ന് ഞാന് സമ്മതിച്ചത് പാര്ട്ടിക്കൊരു വലിയ തിരിച്ചടിയായിപ്പോയി. എന്തെങ്കിലും ഞാന് തന്നെ കണ്ടെത്തിക്കോളാം." <br /><br />"പാട്യാലക്കു വരൂ താന്, എന്റെ പരിചയക്കാരാരെങ്കിലും ഒരു ജോലി തരപ്പെടുത്തി തരാതിരിക്കില്ല." <br /><br />"സാറൊരു ചെറിയ സ്ഥാപനം തുടങ്ങൂ, ഞാനവിടെ ജോലിക്കു വരാം. അതു വളര്ന്ന് വലുതായിക്കഴിഞ്ഞ് അവിടത്തുകാരെ കൂട്ടി ഞാന് സാറിന്റെ കാര് വഴിയില് തടഞ്ഞ് മുദ്രാവാക്യം മുഴക്കും, ഹിന്ദിയില്" വേണു ചിരിച്ചെങ്കിലും കാര്യമായാണെന്ന് ശാന്തിലാലിനു മനസ്സിലായി.<br /><br />"എന്റെ കയ്യിലൊന്നുമില്ലെന്ന് ഞാന് പറഞ്ഞത് വേണു പോലും വിശ്വസിച്ചിട്ടില്ല, അല്ലേ?" <br /><br />"സാറെന്തു ചെയ്യാനാണു പദ്ധതി?" <br /><br />"ഒരുവര്ഷം മുന്നേ ഇവിടം വിട്ടുപോയെങ്കില് മറ്റൊരു ജോലിക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടാവില്ലായിരുന്നു. ഇനിയൊരെണ്ണം കണ്ടെത്തല് ഒരു പ്രശ്നമാണ്. നമ്മളെയാരും അറിയില്ലെങ്കിലും പുതിയ ഗ്രൂപ്പ് വന് തോക്കുകളല്ലേ, അവര് എല്ലാ പത്രത്തിലുമെഴുതിയിട്ടുണ്ട് കെടുകാര്യസ്ഥത മൂലം പൂട്ടിയ നമ്മളെ അവര് രക്ഷിക്കുന്ന വിശേഷങ്ങള്. ഫാക്റ്ററി പൂട്ടിച്ച എന്നെയാര്ക്കു വേണം?" <br /><br />"നേരത്തേ പോകാമായിരുന്നു ജീ..." <br /><br />"ആ തോട്ടുവക്കത്തെ ഇലഞ്ഞിമരം കണ്ടോ, അതെന്റെ അച്ഛന് നട്ടതാണ്. കുട്ടിയായിരുന്നപ്പോള് അതില് ഞാന് പേനാക്കത്തികൊണ്ട് കാന്തിറാം , ശാന്തിലാല് എന്ന് അതില് കൊത്തിവച്ചിട്ടുണ്ട്. അല്ലാ, വേണു എവിടെയാണു പണം വാങ്ങാന് പോകുന്നെന്നു പറഞ്ഞത്?" <br /><br />"എന്തിന്റെ പണം? ആഞ്ഞിലി എന്റെ അച്ഛനു വസ്തു ഭാഗം നടന്നപ്പോള് കിട്ടിയതാണു സാര്.. അതു വില്ക്കാനുണ്ടെന്ന് ഞാന് വെറുതേ പറഞ്ഞതാണെന്ന് അറിയില്ലേ?" <br /><br />ശാന്തിലാലും വേണുവും തിരികെ നടന്നു പോയി. അവര്ക്കെതിരേ പോയ ലോറികളില് ഗ്ലൂക്കോസായിരുന്നില്ലെന്നത് അവര് ശ്രദ്ധിച്ചില്ല. എങ്കിലും വഴിയരുകില് റൈസിംഗ് സണ് ഡിസ്റ്റിലറി സിംഹമുദ്രയുള്ള കൊടിയുയര്ത്തി നിന്നത് അവര് കണ്ടു.<br /><br />അതിന്റെ എഫ്ലുവന്റ് ട്രീറ്റ്മന്റ് ടാങ്കുകളിലെ കൂറ്റന് റോട്ടര് പങ്കകള് വെള്ളമിളക്കി മറിക്കാത്തതെയുറങ്ങുന്നത് വൈദ്യുതി ലാഭിക്കാനാണെന്ന് അവര്ക്കു മനസ്സിലായില്ല. പുഴയിലേക്കൊഴുകുന്ന പുതിയ ഓട ആല്മരവും ആഞ്ഞിലിയും ഉണക്കിക്കളഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവുമെന്ന് ഓര്ത്തതുമില്ല. അതിജീവനത്തിന്റെ വഴി അവസാനിച്ചയിടത്തുനിന്നും ശാന്തിലാല് പാട്യാലക്കു പോയി. വേണു എങ്ങോട്ടെങ്കിലും പോയി.ദേവന്http://www.blogger.com/profile/14898390206474616712noreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-17670028.post-1169734520471098332007-01-25T18:09:00.000+04:002007-05-20T22:55:42.873+04:00ദേവദത്തന്ആശംസകള് പല വഴിയും അറിയിച്ചവര്ക്കെല്ലാം നന്ദി. കൊച്ചും അമ്മയും സുഖമായിരിക്കുന്നു.<br /><br />ജൂനിയറിനു ദേവദത്തന് എന്നു പേരിട്ടു. പടം ക്യാമറയെ ഡൗണ്ലോഡാവുന്ന ഒരു കമ്പ്യൂട്ടിനി കിട്ടിയ ശേഷം ഇടാം.<br /><br />ഗുരുക്കള് മകനു വിഘ്നേഷെന്നു പേരിട്ടതിനു വിശദീകരണം തന്ന് പുതിയൊരു കീഴ്വഴക്കം തുടങ്ങി വച്ചിരിക്കുകയാണല്ലോ, ഞാനായിട്ട് അതു മുടക്കുന്നില്ല.<br /><br />ആയുര്വേദപ്രകാരം ദേവദത്തന് പ്രാണവായുവിന്റെ ഒരു രൂപമാണ്.<br /><br />ഹൈന്ദവ പുരാണങ്ങളില് ദേവദത്തന് മഹാശക്തനായ ഒരു നാഗം. ദത്താത്രേയനെയും ദത്തനെന്നു വിളിക്കുന്നു. <br /><br />ചരിത്രത്തില് ദേവദത്തന് ശ്രീബുദ്ധന്റെ മച്ചുനനും സംഘപാതയില് വഴിവിട്ടു സഞ്ചരിക്കുകയും ചെയ്ത ഒരു സന്യാസി.<br /><br />വാഗര്ത്ഥത്തില് ദേവദത്തനെ പല രീതിയിലാക്കാം.<br />1. ദേവ (divine) ദത്തന് gifted/adopted ~ divine gift.<br /><br />2. ദേവന് സമ്മാനിച്ച പുത്രന്<br /><br />3. ദേവന് ദത്തു കൊണ്ട പുത്രന്<br /><br />4. ദത്തന് എന്നാല് ഒരു ബ്രഹ്മര്ഷി എന്നും അര്ത്ഥമുണ്ട്- അതിനാല് ദിവ്യനായ ബ്രഹ്മര്ഷി എന്നു പറയാം<br /><br />5. ദത്തനെന്ന പദത്തിനു ശൂദ്രനെന്നും അര്ത്ഥം- മഹാനായ ഒരു ശൂദ്രന് എന്ന് പറയാം.<br /><br />6. ശ്രീവത്സം ഉള്ളവന് ശ്രീവത്സന്. ദണ്ഡുള്ളവന് ദണ്ഡന്, തണ്ടുള്ളവന് തണ്ടന്, വേലുള്ളവന് വേലന്. അര്ജ്ജുനന്റെ ശംഖിന്റെ പേര് ദേവദത്തം. അപ്പോള് അതുള്ളവന് ദേവദത്തന് എന്നും പറയാമോ പണ്ഡിതരേ?<br /><br />ആണ്കൊച്ചാണെങ്കില് ചെല്ലപ്പന് പിള്ളയെന്നും പെണ്കൊച്ചാണെങ്കില് ചെല്ലമ്മയമ്മ എന്നും പേരിടും എന്ന് ഞാന് പറഞ്ഞിരുന്നതാ, പെമ്പ്രന്നോരു ഇപ്പോ സമ്മതിക്കുന്നില്ല- ഈ സ്ത്രീകളുടെ ഓരോ വാശികളേ.ദേവന്http://www.blogger.com/profile/14898390206474616712noreply@blogger.com53tag:blogger.com,1999:blog-17670028.post-1166349929956654092006-12-17T13:58:00.000+04:002007-05-20T22:54:20.374+04:00തിരുത്ത്ഒരു കോഴി കൊത്തുന്നതുപോലെയേ തോന്നുന്നുള്ളു എനിക്ക്. വിരല്ക്കെട്ടുകള് മുറുക്കിപ്പിടിക്ക്. വേഗത കുറയ്ക്ക്.<br /><br />അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നീട്ടിപ്പിടിച്ചിരുന്ന എന്റെ കാലിന്റെ വെള്ളയില് ചെറിയ ഇടികള് തന്നുകൊണ്ടിരുന്ന ചിന്ചിന് ചോദ്യരൂപമാര്ന്ന നോട്ടം തൊടുത്തു. എന്റെ ഭാഷ അവള്ക്ക് മനസ്സിലാവുന്നേയില്ല. മുഷ്ടി ചുരുട്ടി കാട്ടി. "this way"<br /><br />അവള് ക്ഷീണിതയെന്ന മുഖഭാവം വരുത്തി, ആവശ്യം എന്ന ആംഗ്യവും."you very".<br />അതേ. ഞാന് സ്ഥിരസമ്പര്ക്കത്താല് കര്ക്കശക്കാരനായ, അനുഭവസമ്പത്തിന്റെ തഴമ്പുവീണ ഉപഭോക്താവ്. സുന്ദരമായ കളിക്കോപ്പുകള് എന്നും വാങ്ങി ഓടയിലൊഴുക്കി രസിക്കുന്നവന്. സെന്ഷ്വല് റിഫ്ലക്സോളജി എനിക്ക് നിന്നെക്കാള് നന്നായറിയാം, താന്ത്രിക രതിയും.സാരമില്ല, അമിതാദ്ധ്വാനത്തിനും ചേര്ത്ത് നിനക്ക് കൂലി കിട്ടും. "more money".<br /><br />"what job?" ചിന്ചിന് കുശലം ചോദിക്കുന്നു. ഞാന് കാക്വാ വര്ഗ്ഗത്തില് നിന്നു വന്ന ഒരാഫ്രിക്കന് ഡാഡ. വെളുത്ത തൊലിയുള്ളവനോട് എന്റെ പല്ലക്കു ചുമക്കുവാന് പറയുന്ന വിഭ്രാന്തമനസ്സിനെ സഹിക്കുന്ന ജോലി ചെയ്തുവരുന്നു.<br />അവള് ചോദ്യത്തിനു മുന്നേ മനസ്സില് ഉറപ്പിച്ച അഭിപ്രായം മൊഴിഞ്ഞു "very good job".<br /><br />"you english well. teacher me 5 minutes when go?"<br />നീ ഇരുപത്താറു വയസ്സായെന്നു പറയുന്നു. മുപ്പതു കൂട്ടാം, കള്ളം നിന്റെ തൊഴില് പരമായ ആവശ്യം. ഈ പ്രായത്തില് നീയെന്തിനു പുതിയൊരു ഭാഷ പഠിക്കുന്നു? ഇപ്പോഴറിയുന്ന വാക്കുകള് തന്നെ ധാരാളമല്ലേ എവിടെയും നിന്റെ തൊഴില് ചെയ്തു ജീവിക്കാന്. "why interested?"<br /><br />അവള് വിമാനമെന്ന് മുദ്രകാട്ടുന്നു."new job. i make good peking duck"<br /><br />വെള്ളെഴുത്തു കണ്ണടയ്ക്കുള്ളിലൂടെ സാമുവല് സാറിന്റെ കണ്ണുകള് എന്നെ പരതിയെടുത്തു.<br /><br />"ഇവനു ഡോക്ടറാകണം. ഇവള്ക്ക് പോലീസ് ഇന്സ്പെക്ടര്. നിനക്കോ?"<br />"കളക്ടര്"<br />"കൊള്ളാം. എന്നിട്ടെന്തു ചെയ്യും?"<br />"വലിയ വീടു വയ്ക്കും."<br />" നിനക്ക് ബംഗളാവ് സര്ക്കാര് തരും. കളക്ടര്ക്ക് വേറേ വലിയ കാര്യങ്ങള് ചെയ്യാനുണ്ട്, പാവങ്ങള്ക്ക് വീടു വച്ചു കൊടുക്കണം, വെള്ളവും കറണ്ടുമില്ലാത്തയിടങ്ങള് നല്ലതാക്കണം. ഒക്കെ ചെയ്യുമോ?"<br />"ചെയ്യാം."<br />"നിങ്ങളൊക്കെ മിടുക്കരാണ്. ഡോക്റ്ററും പോലീസും കളക്ടറും വക്കീലുമാകാന് ഈ ചായിപ്പിലെ പഠിപ്പു പോരാ, നല്ല സ്കൂളില് പോകണം, പിന്നെ കോളേജില് പഠിക്കേണം. ഇന്നാരാ സാറിനു ചായവാങ്ങിക്കൊണ്ടുവരാന് പോകുന്നത്?"<br />"ഞാന് പോകാം സാര്, ഞാന്, ഞാനും"<br />സുരേഷ് പി. ചായ വാങ്ങാന് ഓടി. ഓമനക്കുട്ടന് ജെ. പിന്നാലെ പാഞ്ഞു.. രാധിക ആര്. ഡി., ഞാന്, സി. ജോണ്സണ്, എല്ലാവരുംകൂടെയോടിയെത്താന് ശ്രമിച്ചു. സാമുവല് സാര് കണ്ണടയൂരി കസേരപ്പടിയില് വച്ചു, എന്നിട്ട് മെല്ലെ ഉറക്കം തുടങ്ങി.<br /><br />നിന്നെ എന്തു ഞാന് പഠിപ്പിക്കണം ചിന്ചിന്?<br />അവള് തലയിണക്കടിയില് നിന്നും വര്ണ്ണചിത്രങ്ങള്ക്ക് താഴെബൈഹുവെയിലും ഇംഗ്ലീഷിലും വാക്കുകളുള്ള ഒരു ബാലപാഠമെടുത്ത് നീട്ടി.<br /><br />ശരി തുടങ്ങാം. അല്ല, "where are you going?"<br /><br />"get towel. I no cloth"<br />എന്തിനു നീ അഹങ്കരിക്കുകയും ഞാന് കുനിയുകയും വേണം? നിന്നെ ആലംഗീര് ആക്കിയ പടച്ചവന് തന്നെയല്ലയോ എന്നെ യത്തീമാക്കി, നിന്നെ പൊന്നിന് കിരീടമണിയിച്ചവന് തന്നെയല്ലയോ എന്നെ നിര്വ്വസ്ത്രനാക്കി വിട്ടു? "you don’t need any clothes to learn".<br /><br />വളകള് കൂട്ടിമുട്ടുന്ന പശ്ചാത്തല സംഗീതത്തോടെ വസന്ത മിസ്സ് എന്റെയരികിലേക്ക് വന്നു.<br />"മിടുക്കന്. ഇവര്ക്കാര്ക്കും അറിയാത്ത ഉത്തരങ്ങള് കൂടി നീ പറഞ്ഞു. പക്ഷേ നാളെ നീ വരും മുന്നേ ഉടുപ്പിന്റെ ബട്ടണുകള് തയ്ച്ചു തരാന് അമ്മയോടു പറയണം. കരിപ്പെട്ടി പോലത്തെ നിന്റെ കുടവയര് കാണാന് വൃത്തികേട്. അല്ലേ കുട്ടികളേ?"<br />കൂട്ടച്ചിരി മുഴങ്ങിയത് അടങ്ങും മുന്നേ മറ്റൊരു വൃത്തികേടും കൂടി കുട്ടികള് ടീച്ചറിനു കാട്ടിക്കൊടുത്തു.<br />"നിക്കറിനും ബട്ടണ് പിടിപ്പിക്കാന് പറയണം, ഇന്നു തന്നെ." വസന്തമിസ്സ് വടി ചുഴറ്റിക്കാട്ടി. സാമുവല് സാര് പഠിപ്പിച്ചാലെത്തുന്നയിടം വരെ മതി, എന്തു കളക്ടര്?<br /><br />നീ നന്നായി പഠിക്കുന്നു ചിന്ചിന്. യൂറോപ്പിലോ അമേരിക്കയിലോ നീ ഷെഫ് ആയി ജോലി നേടണം. പിന്നെ "ചിന്ചിന്'സ് പീക്കിംഗ് ഡക്ക്" എന്ന ചെറുകട തുടങ്ങണം. അത് പിന്നെ ഒരു റെസ്റ്റോറന്റ് ചെയിന് ആക്കണം. “you learn well.”<br /><br />മുന്കൂര് വാങ്ങിയ പണം അവളില് കുറ്റബോധമുണ്ടാക്കി."massage not finished. continue?"<br /><br />പൂക്കളില് കാര്ക്കിച്ചു തുപ്പി രസിക്കുന്നതിലെ കമ്പം എനിക്കു തീര്ന്നു. വേറൊന്നും ചെയ്യാനില്ലാത്ത ഒരു ദിവസം ഞാന് പഠിപ്പിക്കാന് വീണ്ടും വരാം. “someday later. OK?”<br />“OK.”ദേവന്http://www.blogger.com/profile/14898390206474616712noreply@blogger.com96tag:blogger.com,1999:blog-17670028.post-1163569922793050502006-11-15T09:51:00.000+04:002007-05-20T22:57:36.538+04:00പൊന്നുരുകുമ്പോള്<a href="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/1600/barracat.jpg"><img style="cursor:pointer; cursor:hand;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/400/barracat.jpg" border="0" alt="" /></a><br />സംശയിക്കേണ്ട. താഴത്തെ പോസ്റ്റില് കാണുന്ന മലേഷ്യക്കാരന് പൂച്ച തന്നെ ഇവന്. ഉമ്മല് കുവൈനില് പൊന്നുരുകുമ്പോള് മൂശയില് ചെന്നു ചാടി സ്വര്ണ്ണവര്ണ്ണമായതാണ്.ദേവന്http://www.blogger.com/profile/14898390206474616712noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-17670028.post-1160551917382655652006-10-11T11:00:00.000+04:002007-05-20T22:58:07.771+04:00ഇവന്റെ ഇടം<a href="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/1600/poocha.1.jpg"><img style="cursor:pointer; cursor:hand;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/400/poocha.1.jpg" border="0" alt="" /></a><br />ഒരുപാട് ഭംഗിയുള്ള പൂക്കളും ജന്തുക്കളും ഉള്ള നാടാണ് മലേഷ്യ. അവിടത്തെ മക്കൌ തത്തകളും അലങ്കാര മത്സ്യങ്ങളും കുതിരകളുമൊക്കെ വിലസുന്ന ഒരു നക്ഷത്രഹോട്ടലിന്റെ വരാന്തയിലെ പൂച്ചക്കുഞ്ഞ് ഇവന്. <br /><br />അവിടെയുള്ള പൂച്ചക്കുഞ്ഞുങ്ങളിലെ ഏറ്റവും സുന്ദരനല്ല, ഏറ്റവും ശക്തനോ വിരുതനോ അല്ല, ഇവന് ഒരു സാധാരണക്കാരന്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ സ്വന്തം പ്ലേറ്റില് നിന്നും പൂച്ചയെയൂട്ടുന്ന ജന്തുസ്നേഹികളൊന്നും ഇവനെ ശ്രദ്ധിക്കാറില്ല. പതുപതുത്ത വെള്ള കോട്ടും തിളങ്ങുന്ന അക്വാമറൈന് കണ്ണും വെഞ്ചാമരവാലും ഇല്ലാത്ത, മൂക്കില് പതേരിയുള്ള, ആവശ്യത്തിലും വലിപ്പമുള്ള മീശയും ചെവിയുമുള്ള ഒരു പൂച്ചയെ ശ്രദ്ധിക്കില്ല ആരും.<br /><br />എന്റെ ക്യാമറയുടെ ഫ്ലാഷ് മിന്നിയപ്പോള് അവന് പേടിച്ചോടി, അവനെ ഇതുവരെ ആരും ഫോട്ടോയെടുത്തിട്ടുണ്ടാവില്ല.<br /><br />ഇത് അവന്റെ ചിത്രത്തിനും ഇടം കൊടുന്നുന്ന സ്ഥലം- ബൂലോഗം. ഇന്നലെ ഒരു വര്ഷമായി എനിക്കത് തിരിച്ചറിവായിട്ട്.<br /><br />എന്റെ ഇല്ലായ്മകള്ക്കും, കൊള്ളാരുതായ്മകള്ക്കും ഇടം തന്ന ബൂലോഗര്ക്ക് നന്ദിദേവന്http://www.blogger.com/profile/14898390206474616712noreply@blogger.com56tag:blogger.com,1999:blog-17670028.post-1154329676507571832006-07-31T10:49:00.000+04:002007-05-20T22:54:52.518+04:00സാലഭഞ്ജനംനാഗര്കോവിലില് നിന്നും നൂറു കിലോമീറ്റര് ശൂന്യത മുറിച്ചു കടന്നാല് കാളൂര് എന്ന ഗ്രാമമായി. ശുചീന്ദ്രനാഥനെപ്പോലെ പ്രശസ്തനല്ല കാളൂരപ്പനെങ്കിലും സ്ഥലവാസികള്ക്ക് സ്വന്തം അമ്പലം "നമ്മയൂരു പളനിമലൈ" എന്നൊക്കെ വിശേഷിപ്പിക്കാനാണ് ഇഷ്ടം.<br /><br />എഴുമലൈ സ്വാമിയെ ആരോടു ചോദിച്ചാലും അറിയും. എന്തോ വായില് കൊള്ളാത്ത സ്ഥാനപ്പേരുള്ള ഇദ്ദേഹം കാളൂരപ്പന്റെ സെക്രെട്ടറിയും ഓഫീസ് ബോയിയും ആണെന്ന് പറയാം. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മകന് ഗണേശന് തന്ന കത്താണ് എന്റെ പ്രവേശനാപേക്ഷ.<br /><br />കത്തു വായിച്ച അദ്ദേഹം എന്നോട് പേര് തിരക്കി . ഈ സാദ്ധ്യത ഗണേശന് നേരത്തേ പറഞ്ഞു തന്നിരുന്നു. കുപ്പു, താമി, തൊര, ചിങ്കിലി, അണ്ണാവി എന്നിങ്ങനെ അശൈവ ബ്ലാക്ക് ലിസ്റ്റഡ് പേരുകാരന് ആണോയെന്ന് തിരക്കുകയാണ് അദ്ദേഹം. <br /><br />"വിഷ്ണു നാരായണന്" ഞാന് പറഞ്ഞു.<br /><br />"വിഷ്ണു നാരായണാ. നല്ല പേര്" <br /><br />എഴുമലൈ സ്വാമിയാര് ഒരു ശിങ്കിടിയെ വിളിച്ചു. അവര് തമ്മില് നടന്ന സംഭാഷണം വളരെ വേഗതയിലായിരുന്നതിനാല് അത്യാവശ്യം തമിഴറിയുമായിരുന്നിട്ടും എനിക്ക് ഒന്നും തന്നെ മനസ്സിലായില്ല.<br /><br />"നീ ഇവനോടൊപ്പം അമ്പലത്തില് പോയിക്കോളൂ. വൈകുന്നേരത്തിനു മുന്നേ പുറത്തിറങ്ങണം". <br /><br />കരിമ്പച്ച നിറത്തിലെ പാടത്തിന്റെ ഒരരികു നീണ്ട് പോകുന്ന കൈത്തോട്. അതിന്റെ വക്കിലൂടെ അപരിചിതനും ഞാനും നടന്നു. <br /><br />"കാളേജില് നീ <br />അമ്പലത്തെക്കുറിച്ചാണോ പഠിക്കുന്നത്?" അയാള് നിറുത്തി നിറുത്തി ലളിതമായ തമിഴില് ചോദിച്ചു.<br /><br />"അതെ"<br /><br />" കൊള്ളാം. ഇപ്പോഴൊക്കെ അമ്പലം പണിയാനും വിഗ്രഹം വാര്ക്കാനും ആളില്ല. നീ അതുതന്നെയല്ലേ പഠിക്കുന്നത്?"<br /><br />"അല്ല, അമ്പലങ്ങളുടെ പുരാണങ്ങള്" സ്വന്തം പേരടക്കമെല്ലാം നുണ പറയാന് ഗണേശനെന്നെ നേരത്തേ തയ്യാറെടുപ്പിച്ചിരുന്നു. എന്നിട്ടും മനസ്സാക്ഷി കുത്തി.<br /><br />തോട്ടുവക്കിലൂടെ നീല ദാവണിയുടെ യൂണിഫോമിട്ട പെണ്കുട്ടികള് കൂട്ടമായി സൈക്കിള് ചവിട്ടി കടന്നു പോയി. "ഇവരെല്ലാം എന്റെ നാട്ടുകാര്. ഇവരും കാളേജില് പഠിക്കുന്നു". അമ്പലവാസി അഭിമാനത്തോടെ പറഞ്ഞു.<br /><br />പടി മുതല് മുടി വരെ പാറയില് കൊത്തിയ അമ്പലം. കോട്ടമതില്പോലെയുള്ള നാലമ്പലത്തിനുള്ളിലും പുറത്തും കൊടും വെയില്. ആലിലകള് നരച്ചു വിറപോലുമില്ലാതെ തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്ന ഒറ്റമരവും. ഉച്ചമഹാകാളിയുടെ ക്ഷേത്രത്തിലല്ലാതെ ഈ സമയത്ത് ആരുമുണ്ടാവില്ലല്ലോ.<br /><br />എന്റെയൊപ്പമുള്ളയാള് തറനിരപ്പില് നിന്നും താഴേക്കു മൂന്നു പടിയിറങ്ങി ഒരു വാതില് തുറന്ന്തന്നു. "തല മുട്ടാതെ നടക്കണം. ഉയരം കുറവാണ്. തീപ്പെട്ടിയുരക്കരുത്, ശ്വാസം മുട്ടും. ഇരുട്ടാണ് നാഗങ്ങളും ഉണ്ടാവും".<br />നിര്ദ്ദേശങ്ങള് അത്രയേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. "ഈ വാതിലിലൂടെയുള്ള വെളിച്ചം നോക്കി വന്നാല് വഴി തെറ്റില്ല. ഞാന് <br />മരച്ചുവട്ടിലുണ്ട്." ഇതെല്ലാം ഗണേശനും എനിക്കു പറഞ്ഞു തന്നിട്ടുണ്ട്.<br /><br />"മുന്നില് വലത്തേക്കും നേരേയും വഴി കാണും നേരേ തന്നെ പോവുക, വലത്ത് തുരങ്കമാണ്. ചെറു ചെറു പ്രതിമകളുണ്ട്. മിക്കതും കൂട്ടത്തിലും കൈ കോര്ത്തു പിടിച്ചും." തെറ്റിയില്ല. <br /><br />വഴിയവസാനിക്കുന്നയിടത്ത് അവള് എന്നെ കാത്തു നില്പ്പുണ്ടായിരുന്നു. വെറും യക്ഷിയായി താണു തൊഴുതു പിടിച്ചിട്ടല്ല, ഇരു കൈകളും അരയില് കുത്തി, തെല്ലൊരു കുസൃതിച്ചിരിയോടെ. എന്നെക്കണ്ടില്ലെന്നു ഭാവിക്കുന്നു. കള്ളി. എനിക്കറിയാം, എല്ലാ ഭഞ്ജികകളെയും എനിക്കറിയാം. <br /><br /><br />" ആത്മശക്തീ, വിശ്വമോഹിനീ, പാശാങ്കുശ ധനുര്ബാണധരേ" അവള് തല ചരിച്ചു നോക്കി. എന്തൊരു ചിരിയാണീ പെണ്ണിന്റേത്. <br /><br />അനങ്ങില്ലെന്നുണ്ടോ? അവളുടെയൊരു കൈ എടുത്ത് ഞാന് എന്റെ ചുമലില് വച്ചു. തണുപ്പിന്റെ വിദ്യുത് തരംഗള്ക്ക് പ്രതീക്ഷിച്ച കാഠിന്യമില്ലായിരുന്നു. അതോ ഞാനെന്തിനും തയ്യാറായതുകൊണ്ടാണോ? മൂത്തകുട്ടികള് "ആ വഴി, അതിലേ "എന്നൊക്കെ ആര്ത്തുവിളിച്ച് പുറത്തേക്കോടി. അതിലും ചെറിയവര് ഇരുട്ടിനെ ഭയന്ന് എന്നോട് ചേര്ന്നു നിന്നു. നിസ്സഹായയായി പാറപാകിയ തറയില് കിടന്നു കരഞ്ഞവളെ എന്റെ ഷര്ട്ടൂരി ഞാന് പൊതിഞ്ഞെടുത്തു.<br /><br />പുറത്തിരിക്കുന്ന തമിഴനോട് നേരത്തേ ആലോചിച്ചു വച്ചിരുന്നതുപോലെ ഇവരെയെല്ലാം എനിക്ക് കാളൂരപ്പന് അനുഗ്രഹിച്ചു <br />നല്കിയതാണെന്നു പറയാം. അയാളിനി വിശ്വസിച്ചില്ലെങ്കിലും എനിക്കൊന്നുമില്ലദേവന്http://www.blogger.com/profile/14898390206474616712noreply@blogger.com32tag:blogger.com,1999:blog-17670028.post-1153650462912459022006-07-23T14:17:00.000+04:002007-05-20T22:56:56.853+04:00ജാമ്യാപേക്ഷ<a href="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/1600/bulbul.jpg"><img style="CURSOR: hand" alt="" src="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/400/bulbul.jpg" border="0" /></a><br />മലയാളവേദി ഫോറമൊക്കെ വല്ലപ്പോഴും എഴുതിയിരുന്നു & വായിച്ചിരുന്നു. പെരിങ്ങോടന് ഒരിക്കല്മലയാളത്തിലും ബ്ലോഗ്ഗുകളുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞ് എന്നെ മനോജിന്റെ ബ്ലോഗ്ഗ് റോളും കാണിച്ചു തന്നിരുന്നു. വിന്ഡോ 98 ഇല് ആയിരുന്ന എനിക്ക് യൂണിക്കോട് വഴങ്ങാത്തതുകൊണ്ട് വലിയ താല്പ്പര്യം തോന്നിയില്ല. അന്നത്തെക്കാലത്ത് ഫോറം പോലെ തിരക്കുള്ള സ്ഥലത്തു നിന്നും infant ബൂലോഗം കണ്ടിട്ട് വലിയ താല്പ്പര്യമൊന്നും തോന്നിയുമില്ല. അതെല്ലാം മറന്നു.<br /><br />കഴിഞ്ഞ വര്ഷം ജീവിതം ഒന്നു റീസ്റ്റാര്ട്ട് ചെയ്ത കൂട്ടത്തില് ഫോറമെഴുത്ത് അങ്ങു നിന്നുപോയിരുന്നു. കുറേ കഴിഞ്ഞ് പെരിങ്ങോടനെ കണ്ട വകയില് ഈ ബ്ലോഗുകളുടെ കാര്യം ഒരിക്കല്കൂടി വന്നു. ഞാന് പാപ്പാന്റെ ബ്ലോഗ് വായിക്കുകയും ചെയ്തു.<br /><br />ലതൊരെണ്ണം വെറുതേ തുടങ്ങാമെന്ന ഉദ്ദേശമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു . എന്റെ എത്ര ഹോം പേജുകള് ട്രൈപ്പോഡും സൂൊം ഡോട്ട് കോമും ജിയോസിറ്റിയും പ്രോഹോസ്റ്റിങ്ങും ഒക്കെ കണ്ടിരിക്കുന്നു ഒരെണ്ണം ബ്ലോഗ്ഗറിനും കിടക്കട്ടേന്നു വച്ച് ഒരു പോസ്റ്റിട്ടു. ഇട്ടതും വിശ്വം മാഷ് ചിരിച്ചു. രാജ്, കലേഷ്, ഒരനോണി, വിശാലന് കുമാര് എന്നിവര് സ്വാഗതവും പറഞ്ഞു.<br /><br />ആദ്യം കണ്ടത് പ്രവാസത്തിന്റെ മാഹാത്മ്യമെന്നോ മറ്റോ ആരുടെയോ ബ്ലോഗില് പ്രവാസത്തിന്റെ എന്തോ മാഹാത്മ്യം എന്നായിരുന്നു. അന്നൊരു വളരെ സങ്കടം തോന്നുന്ന കാഴ്ച്ചയും കണ്ടാണു വന്നതും രണ്ടു പ്രവാസികള് ഒരു വെള്ളക്കാരിയുടെ നായയും ഹിന്ദിക്കാരനും ഒരുമിച്ച്<br />ഒരിടത്തേക്ക് കയറാന് ശ്രമിച്ചതും അനധികൃതമേഖലയെന്നുപറഞ്ഞ് പോലീസുകാരന് ഹിന്ദിക്കാരനെ മാത്രം തടയുന്നതും. സൌകര്യങ്ങളുടെ അല്ലെങ്കില് വിശപ്പിന്റെ പേരില് നായയെക്കാള് വിലകുറഞ്ഞ ജീവിതമാണല്ലോ നമ്മള് നയിക്കുന്നത് എന്നു തോന്നി ഇരിക്കുമ്പോള് പ്രവാസമാഹാത്മ്യത്തിനെ കൊട്ടാരത്തിലെ ജോലിക്കായി ഷണ്ഡത സ്വീകരിക്കുന്ന ഗ്രാമീണനോട് താരതമ്യപ്പെടുത്താനേ തോന്നിയുള്ളു. ദേ വരുന്നു വാളെടുത്ത് ഒരുത്തി. എം വീ തല്ലു കണ്ട നമ്മള്ക്കുണ്ടോ ഭയം!<br /><br />നാലു പോസ്റ്റും എഴുതി ഒരു കൊല്ലം ഇട്ട് പിന്നെ പതുക്കെ അയ്യേന്നു വച്ച് ഡിലീറ്റ് ചെയ്തേനേ, പിന്മൊഴീസ് വായിച്ചിരുന്നില്ലെങ്കില് അങ്ങനെ അങ്ങനെ ഒന്നായ ബ്ലോഗ് രണ്ടായി മൂന്നായി നാലായി.ഇടമ്പിരി വലമ്പിരി തിരിഞ്ഞു ബ്ലോഗി, ഓതിരം കടകം പറഞ്ഞു ബ്ലോഗി ആനത്തിരിപ്പു തിരിഞ്ഞു ബ്ലോഗി അമ്പരപ്പ് സോറി അങ്കപ്പരപ്പ് പറഞ്ഞു ബ്ലോഗി.<br /><br />പട്ടിണികൊണ്ടു മെലിഞ്ഞ പണ്ഡിതനു കുശസ്ഥലി കണ്ടപ്പോ സര്വ്വതും നിന്നെന്ന് പറഞ്ഞപോലെ ജോലി, ഉറക്കം, വായന, കൂട്ടുകാര്, നാട്ടുകാര് ഒക്കെ എനിക്കു ബ്ലോഗിലടങ്ങി.<br /><br />കൃപ എന്ന ഫോറമെഴുത്തുകാരി പണ്ടൊരിക്കല് "ഞാന് റീയല് ലൈഫില് ഇല്ല, ഇന്റര്നെറ്റില് മാത്രം ജീവിക്കുന്നൊരുത്തി" എന്നു പറഞ്ഞ അവസ്ഥയിലേക്ക് കാര്യങ്ങള് നീക്കരുതല്ലോ.<br /><br />ബ്ലോഗെഴുത്തു മൂലം മൂലക്കുരു വന്നു, ബ്ലോഗെഴുതിയെഴുതി ഭക്ഷണം കഴിക്കാന് മറന്ന് മരിച്ചു,ബ്ലോഗ് എഴുതാന് സമയം തികയാത്തതുമൂലം ജോലി രാജി വച്ചു, ബ്ലോഗ് എഴുത്തിന്റേ പേരില് ഭാര്യ ഭര്ത്താവിനെ വെട്ടിക്കൊന്നു, ഇന്റര്നെറ്റ് സര്വീസ് നിലച്ചതിനാലെ ബ്ലോഗര്മാര് ടെലിക്കോം ഓഫീസ് കത്തിച്ചു എന്നൊക്കെ കേട്ടാല് ഞാന് ഇന്ന് അസംഭാവ്യമെന്ന് എഴുതി തള്ളില്ല.<br /><br />ആപ്പീസ് പണികള് തീര്ക്കണം. കയ്യിലുള്ള കടലാസുകള് ആനുകാലിക ലൈസന്സുകളായി പുതുക്കണം. വീട്ടുകാരിയെ പുറത്തു വിളിച്ചോണ്ടു പോയി നാലു സിനിമായോ മറ്റോ കാണിക്കണം. നാട്ടില് നിന്നും വിരുന്നുകാര് ഉണ്ട് അവരേയും കൊണ്ട് കറങ്ങാന് പോണം. ഡയറ്റ് ഒന്നു പരിഷ്കരിക്കണം നാലുകാശ് ഉണ്ടാവുന്ന എന്തെങ്കിലും സൈഡ് ബിസിനസ്സ് കണ്ടുപിടിക്കണം. പത്തു മുപ്പത് പുസ്തകങ്ങള് വായിക്കാണ്ടെ കിടക്കുന്നു, ഒക്കെ വായിക്കണം.. കുറേ കാര്യങ്ങള് ചെയ്യാനുണ്ട് സാറമ്മാരേ.<br /><br />3 ദിവസം നോട്ടീസ് ഇട്ട് ഈ ജൂലായി 26 മുതല് ഓക്റ്റോബര് 26 വരെ ജാമ്യം തന്ന് വിട്ടയക്കണമെന്ന് താല്പ്പര്യപ്പെടുന്നു. കഴിയുമെങ്കില് കുറച്ച് നേര്ത്തേ തന്നെ തിരിച്ചു വരാം.<br /><br />ആള്ജാമ്യമായി രണ്ട് അനോണിമസ്സുകളേയും സ്ഥാവരജാമ്യമായി എന് എച്ച് 47 ഉം ദ്രവ്യജാമ്യത്തിന് റിസര്വ് ബാങ്ക് സ്റ്റ്രോങ്ങ് റൂമും തന്നുകൊള്ളാം.<br /><br />പരോളില് ഇറങ്ങി ഞാന് മുങ്ങില്ലെന്ന് ഉറപ്പിന്. ആഴ്ച്ചയില് ഒരിക്കല് ഈ പോസ്റ്റില് വന്ന് ഞാന് ഒപ്പിടാം. എന്നോട് പറയാനുള്ള കാര്യങ്ങളും ഇവിടെ കമന്റായോ പ്രൊഫൈലിലെ മെയില് അഡ്രസ്സിലോ<br />പറയണേ, മറ്റു കമന്റുംകള് വായിക്കാന് നില്ക്കില്ല. ആയിരക്കണക്കിനു പോസ്റ്റുകള് മിസ്സ് ആകാതിരിക്കന് സിബുവിന്റെ പിക്ക് ലിസ്റ്റ് പോലെ കുറച്ചുപേര് കൂടി തുടങ്ങിയിരുന്നെങ്കില് നന്നായിരുന്നു.<br /><br />എന്റെ തുരുമ്പെടുക്കുന്ന ജീവിതം ഒന്നു സാന്ഡ് പേപ്പറിട്ട് മിനുക്കി ഗ്രീസിട്ട് സ്മൂത്താക്കി ഞാന് വീണ്ടും വരാം.<br /><br /><strong><span style="color:#ff6666;">കൌണ്ട് ഡൌണ് - 3 ദിവസം ബാക്കിയുണ്ട്.<br /></span></strong>ദേവന്http://www.blogger.com/profile/14898390206474616712noreply@blogger.com55tag:blogger.com,1999:blog-17670028.post-1153114314561712802006-07-17T09:12:00.000+04:002007-05-20T22:59:50.879+04:00ഇമ്പോര്ട്ടന്റ് ഇമ്പോര്ട്ട് എന്ക്വയറി<a href="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/1600/close9rx.jpg"><img style="CURSOR: hand" alt="" src="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/400/close9rx.jpg" border="0" /></a><br /><br />പ്രിയ വക്കാരി,<br />ജീവിതത്തില് പറ്റുന്നതെല്ലാം വിധിയാണ്, സംഭവിക്കുന്നതെല്ലാം ആര്ക്കെങ്കിലും നല്ലതിന്, മണ്ടേലെഴുത്ത് മണ്ടേലക്കും തടുക്കാവതല്ല, ലോകത്തിനു മുഴുവനായി അലോട്ട് ചെയ്ത കഷ്ടകാലം സ്പ്ളിറ്റ് ചെയ്തപ്പോള് എനിക്ക് ചോദിച്ചതില് കൂടുതല് കിട്ടിപ്പോയതാണ് എന്നൊക്കെ സമാധാനിക്കാം. പക്ഷേ ഞാന് കാണുന്ന മനോരാജ്യവും മനോരാജ്യം വാരികപോലെ ഒന്നിനും കൊള്ളരുതാത്തതായിപ്പോയാലോ. കഷ്ടമല്ലേ.<br /><br />ഇതൊക്കെ എന്നോടെന്തിനാ പറയുന്നത് എന്നായിരിക്കും ഇപ്പോള് വക്കാരി ആലോചിക്കുന്നത്. പറയാം. അപ്പുറത്തെ ബ്ലോഗിലിരുന്ന് വിശാലന് 70mm വിസ്റ്റാരമ സ്വപ്നങ്ങള് കാണുന്ന കാര്യങ്ങളൊക്കെ എഴുതുന്നു. അസൂയയായിട്ട് പാടില്ല. ഞാന് പാവം ചുറ്റി ചുറ്റി സ്ക്രാച്ച് വീണ് പൊട്ടിയ റീലു കൂട്ടിയൊട്ടിച്ച പുത്തന് കാര്ബണിട്ടാലും ഇരുട്ടു മാറാത്ത ന്യൂസ് റീല് ഒക്കെയാ കാണുന്നത്.<br /><br />എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളുടെ സ്വഭാവമറിയാനായി രണ്ടെണ്ണം വയ്ക്കുന്നത് അനുചിതമാവില്ലെന്ന് കരുതുന്നു<br /><strong><span style="color:#ff6666;">ഒന്ന്:</span></strong> ചൈനയുടെ പ്രധാനമന്ത്രിയെ കൊടി വീശി സല്യൂട്ട് അടിക്കുമ്പോള് പിറകില് നിന്നവന്റെ കൊടിക്കാല് എന്റെ പിടലിക്കടിച്ചെന്ന്.<br /><br /><span style="color:#ff0000;"><strong>രണ്ട് :</strong></span> എനിക്ക് കയ്യബദ്ധം പറ്റിയെന്ന പേരില് തട്ടുകട നടത്തുന്ന തമിഴത്തിയെ നാട്ടുകാര് എന്റെ ചുമലില് കെട്ടി വച്ചെന്ന്.<br /><br />നമുക്കിഷ്ടമുള്ള രീതിയില് കൊള്ളാവുന്ന സ്വപ്നം കാണാന് എന്തോ ഒരു ഉപകരണം<br />ജപ്പാനില് കണ്ടുപിടിച്ചെന്ന് ഈയിടെ ഞാന് പത്രത്തില് വായിച്ചിരുന്നു. സാധനം ശരിക്കും വര്ക്ക് ചെയ്യുന്നുണ്ടോ? ഉണ്ടെങ്കില് എന്റെ മനോവേദന മനസ്സിലാക്കി താങ്കള് എത്രയും പെട്ടെന്ന് താഴെപ്പറയും കാര്യങ്ങള് ഉള്ക്കൊള്ളിച്ച് ഒരു കൊട്ടേഷനോ പ്രോ ഫോമാ ഇന്വോയിസോ വാങ്ങി അയച്ചു തന്ന് സഹായിക്കണമെന്ന് അഭ്യര്ത്ഥിക്കുന്നു.<br /><br /><strong><span style="color:#ff6666;">1.</span></strong> യന്ത്രത്തിന്റെ വില (ബാറ്ററി, ചാര്ജര്, എസ് ഡി കാര്ഡ്, ക്രേഡിലോ സ്റ്റാന്ഡോ മറ്റോ ഉണ്ടെങ്കില് അത്തരം ആക്സസ്സറികള് എല്ലാം അടക്കമുള്ള വില)<br /><br /><strong><span style="color:#ff6666;">2.</span></strong> വണ്ടി പോലെ സീ സീ അടച്ചു വാങ്ങാന് സൌകര്യമുണ്ടോ ഇല്ലയോ എന്ന് (കമ്പനിക്ക് ആ സൌകര്യമില്ലെങ്കില് ബാങ്കൊ ബ്ലേഡോ യന്ത്രം ഫൈനാന്സ് ചെയ്യുമോ എന്നും തിരക്കണേ)<br /><br /><strong><span style="color:#ff6666;">3.</span></strong> താഴെപ്പറയുന്ന സ്വപ്ന പ്രോഗ്രാമിങ്ങുകള് ആണ് ഞാന് മനസ്സില് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്: ഇവ ടെക്നിക്കലി വയബിള് ആണോ എന്ന്<br /><span style="color:#ff6666;"><strong>ഏ.</strong></span> വേലിക്കല് നിന്നു കശുവണ്ടിയാപ്പീസില് പോകുന്ന പെണ്ണുങ്ങള്ക്ക് കത്തെഴുതിക്കൊടുത്തു എന്നിങ്ങനെ ഇപ്പോള് സ്ഥിരം കാണുന്ന പൈങ്കിളി സ്വപ്നങ്ങള്ക്കു പകരം നോവലാക്കാന് പോന്ന ക്ലാസ്സിക് സ്വപ്നങ്ങള് കാണനാവണം.<br /><br /><strong><span style="color:#ff6666;">ബി.</span></strong> പാന്റിടാന് മറന്ന് ഓഫീസില് പോയി ഇത്യാദി പഴേ പട്ടം സദന്- കടുവാക്കുളം ആന്റണി സ്റ്റൈല് കോമഡി സ്വപ്നങ്ങള്ക്കു പകരം വൂഡി അലന് സ്റ്റാന്ഡേര്ഡ് ഉള്ള ഹാസ്യരംഗങ്ങള് മാത്രം കാണാന് കഴിയണം- പറ്റുമെങ്കില് നായകനായ ഞാന് ചമ്മല്-ഹാസ്യരംഗങ്ങളിലേ വരാതെ കഴിക്കണം.<br /><br /><strong><span style="color:#ff6666;">സി.</span></strong> തൂറ്റപ്പടക്കം പോലെയുള്ള ക്ലൈമാക്സുകള് ഒഴിവാക്കി തീരുമ്പോള് "അയ്യേ" എന്നു വച്ച് മറിഞ്ഞു കിടന്നുറങ്ങേണ്ട സാഹചര്യം ഇല്ലാതാക്കാന് കഴിയണം.<br /><br /><strong><span style="color:#ff6666;">ഡി.</span></strong> ക്യാരക്റ്റര് സ്വാപ്പ് സംവിധാനം വേണം. ഉദാ: ഷക്കീല കയറി വന്നാല് ഉടന് ഐഷു ആക്കാന് കഴിയണം, ബോസിനെ കുരങ്ങാക്കാന് കഴിയണം, വഴിയില് കാണുന്നവരെല്ലാം സുന്ദരന്മാരും സുന്ദരികളും ചിരിച്ച മുഖമുള്ളവരുമാക്കാന് കഴിയണം.<br /><br /><strong><em><span style="color:#ff6666;">4</span></em></strong>. ഇടക്ക് അലാറം, ഫോണ്, ഹോണ് എന്നിവ അടിച്ചാലും സ്വപ്നം മുറിയാതെ തുടരാന് UDF- Uninterrupted dreaming facilitator പോലെ എന്തെങ്കിലും സംവിധാനമുണ്ടോ<br /><br /><strong><span style="color:#ff6666;">5.</span></strong> രാഷ്ട്രീയക്കാരുടെ ജാഥ പോയിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു, ഞാന് ക്യൂ നില്ക്കുന്നു, ഓഫീസ് വര്ക്ക് ഇങ്ങനെ സ്പാം സ്വപ്നങ്ങളും, ശരീരം തളര്ന്നു, വേണ്ടപ്പെട്ടവര്ക്ക് അസുഖമായി, ആരെങ്കിലും മരിച്ചു ഇത്യാദി ഭീതിദമായ സ്വപ്നങ്ങളും, ആന കുത്താനോടിച്ചു, ചിട്ടിപ്പിരിവുകാരന് കയറി വരുന്നു എന്നിങ്ങനെ എന്നുമാവര്ത്തിക്കുന്ന ക്ഷീരബല സ്വപ്നങ്ങളും ബ്ലോക്ക് ചെയ്യാന് സംവിധാനമുണ്ടോ.<br /><br /><strong><span style="color:#ff6666;">6.</span></strong> സ്വപ്നം കാണുമ്പോള് ചിലപ്പോള് ഞാന് ഒച്ചവയ്ക്കുകയും വിയര്ക്കുകയും ഭാര്യക്കിട്ടു തൊഴിക്കുകയും കട്ടിലില് നിന്നും വീഴാന് ഭാവിക്കുകയും ചെയ്യാറുള്ളത് നിറുത്താനുള്ള എന്തെങ്കിലും സംവിധാനമുണ്ടോ?<br /><br /><strong><span style="color:#ff6666;">7.</span></strong> യന്ത്രത്തിന് വാറണ്ടി, പെര്ഫോര്മന്സ് ഗ്യാരണ്ടി, കശുവണ്ടി, തിരണ്ടി<br />എന്നിവ വല്ലതുമുണ്ടോ<br /><br /><strong><span style="color:#ff6666;">8.</span></strong> യന്ത്രമുപയോഗിച്ചാല് പാര്ശ്വഫലങ്ങളെന്തെങ്കിലും ഉണ്ടാകാന് സാദ്ധ്യതയുണ്ടോ.<br /><br />എത്രയും പെട്ടെന്ന് ഈ വിവരങ്ങള് ഉള്ക്കൊള്ളിച്ച കടലാസുകള് അയച്ചു തന്ന് ഈയുള്ളവനെ നന്ദിയുള്ളവനാക്കുമെന്ന് താല്പ്പര്യപ്പെടുന്നു.<br /><br />നിങ്ങളില് പ്രതീക്ഷയോടെ<br />ദേവരാഗം. (ഒപ്പ്)<br /><br /><em>( ഈ പോസ്റ്റ് വിശാലന്റെ സ്വപ്നബ്ലോഗിന് ഡെഡിക്കേറ്റുന്നു)</em>ദേവന്http://www.blogger.com/profile/14898390206474616712noreply@blogger.com24tag:blogger.com,1999:blog-17670028.post-1151135684263053402006-06-24T11:45:00.000+04:002007-05-20T23:00:09.496+04:00പാരയെ പാരുങ്കളേ<a href="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/1600/paara.jpg"><img style="CURSOR: hand" alt="" src="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/400/paara.jpg" border="0" /></a><br />രണ്ടായിരത്തില്പ്പരം വര്ഷം മുന്നേ ആര്ക്കിമിഡീസ് എന്ന ബുദ്ധി രാക്ഷസന് പറഞ്ഞു. "എനിക്കൊരു പാരയും നില്ക്കക്കള്ളിയും തരൂ, ഈ ലോകത്തിനിട്ടു ഞാന് പാര വയ്ക്കാം" എത്ര വലിയ സത്യം!<br /><br />പാര സനാതനനാണ്. പണ്ടുകാലത്ത് ഈജിപ്റ്റിലെ മമ്മിക്കു വീടു കെട്ടിക്കൊടുക്കാന് അടിമ പ്രയോഗിച്ച അതേ പാര തന്നെ ഇക്കാലത്ത് ഭര്ത്താവ് അവന്റെ മമ്മിക്ക് വീടു കെട്ടി കൊടുക്കാതിരിക്കാന് ഭാര്യ പ്രയോഗിക്കുന്നതും.<br /><br />വലിപ്പമേറിയതും ഉറച്ചതും ഭാരമേറിയതുമായതും എന്തുമാകട്ടെ, (ഉദാ: മന്ത്രിപ്പദവി, സ്നേഹം, വിശ്വാസം, മാന്യത) പാരകേറുന്ന സാധനം മറിഞ്ഞുപോകും.<br /><br />പാര എങ്ങനെ പ്രവര്ത്തിക്കുന്നു എന്ന് ഒരു ഉദാഹരണ സഹിതം വിവരിച്ചു നോക്കട്ടെ. മൂന്നു വേരിയബിള് ആണു പാരക്കുള്ളത്. പാരവയ്പ്പുകാരന് അഥവാ ഫോഴ്സ് അപ്ലയര്.ഓബ്ജക്റ്റ് അധവാ ഇര. ഫല്ക്രം അധവാ ശിഖണ്ഡി. പാരവയ്പ്പുകാരന് ശിഖണ്ഡിക്കുമേല് പാരതാങ്ങി ഇരയെ മറിക്കുന്നു. നിങ്ങളുടെ GM ആണ് ഇര എന്നു വയ്ക്കുക, ശിഖണ്ഡി അല്ലെങ്കില് ഫല്ക്രം ആയി എം ഡി യെ തിരഞ്ഞെടൂക്കണം. മുന്തിരിവള്ളി കൊണ്ട് തീര്ത്ത പാരയാണ് ഇവിടെ അനുയോജ്യം. ഫല്ക്രത്തിലേക്ക് വള്ളി വഴി ജീയെം ഓഫീസ് രഹസ്യം പുറത്തു വിട്ടു, കമ്മീഷന് വാങ്ങി, വ്യഭിചാരി ആണ് ഇത്യാദി ചെറു കുലുക്കുകള് ആദ്യം കുലുക്കുക. കുലുങ്ങി കഴിയുമ്പോള് എം ഡീ<br />സ്ഥാനം അടിച്ചുമാറ്റാന് ജെനറല് മാനേജര് ശ്രമിക്കുന്നു എന്നൊരൊറ്റ താപ്പ്. ഇര മറിയും.<br /><br />മെക്കാനിക്കല് അഡ്വാന്റേജ് എന്ന ലളിതമായ തത്വമാണ് പാരയുടേത്. ഫല്ക്രത്തില് നിന്നുള്ള ദൂരവും അറ്റങ്ങളുടെ ശക്തിയും ആനുപാതികമാണ് എന്നാതാണ് ഈ തത്വം. ശിഖണ്ഡി ഇരക്കടുത്തും നമുക്കു ദൂരെയും ആയാലേ പാരക്കു ശക്തി കൂടുകയുള്ളു എന്ന് ചുരുക്കം.<br /><br />ഈ ലോകത്തെ ആറു ലഖുയന്ത്രങ്ങളില് ഒന്നായ പാര കാലം നടത്തിയ പരീക്ഷയേയും അതിജീവിച്ച് ഈ കമ്പ്യൂട്ടര് യുഗത്തിലും വിലസുന്നു. അടുത്ത കോണ്ഫറസില് മിന്നുന്ന കറുത്ത കണ്ണാടിയിട്ട ദീര്ഘചതുര വട്ടമേശക്കു താഴെ നിറയെ പാരകള് കാണാം. എണ്ണി മിനക്കെടണ്ടാ, മീറ്റിങ്ങുകളില് പാരകളുടെ എണ്ണം ഈ ഫോര്മുല കൊണ്ട് കണ്ടുപിടിക്കാം<br /><br /><strong><span style="font-size:130%;color:#ff6666;">പാര = n!/(n-2)!</span><br /></strong>(n എന്നാല് പങ്കെടുക്കുന്ന ആളുകളുടെ എണ്ണം)<br />ഫല്ക്രം അച്ചുതണ്ടാക്കി പാരക്കാലുകള് ആരക്കാലാക്കിക്കൊണ്ട് കറങ്ങുന്ന ഒരു ചക്രമത്രേ കാലചക്രം. ഇനിയും ബ്ലോഗിയാല് എനിക്കിട്ട് അടുത്തിരിക്കുന്നവന് പാര താങ്ങും.ദേവന്http://www.blogger.com/profile/14898390206474616712noreply@blogger.com24tag:blogger.com,1999:blog-17670028.post-1150884605458031312006-06-21T14:01:00.000+04:002007-05-20T23:01:10.118+04:00ബാക്കിപത്രംവലിയ കഥാപാത്രങ്ങളിലൊന്ന് അവതരിപ്പിക്കേണ്ട നടനു പെട്ടെന്നു വരാന് കഴിഞ്ഞില്ല. ഒരു കളി പോലും മുടക്കാനുമാവില്ല. ശൂരനാടു കേസിലെ പ്രതികള്ക്ക് വക്കാലത്തു പണം സ്വരൂപിക്കാന് ഒളിവിലിരുന്ന് തോപ്പില് ഭാസി എഴുതിയതാണു നിങ്ങളെന്നെ കമ്യൂണിസ്റ്റാക്കി എന്ന ആ നാടകം. എങ്ങനെ ഉപേക്ഷിക്കും? റിഹേര്സല് കേട്ട ഒര്മ്മ മാത്രം വച്ച് സംഘത്തെ അനുഗമിച്ചിരുന്ന ഒരു നേതാവ്- കാമ്പിശ്ശേരി കരുണാകരന് സ്റ്റേജില് കയറി.<br /><br />ക്ലൈമാക്സില് കാമ്പിശ്ശേരി അവതരിപിച്ച ജന്മിത്തത്തിന്റെ പിണിയാളന് "ഈ കൊടി ഞാനും കൂടെ പിടിക്കട്ടെ, ഒരിക്കലെങ്കിലും ഞാന് ആണായി നിവര്ന്നു നില്ക്കട്ടെ മക്കളേ" എന്നു പറയുമ്പോള് കാണികളായി കൂടിയ ഒരു മഹാ പുരുഷാരം അദ്ദേഹത്തോടൊപ്പം പൊട്ടിക്കരഞ്ഞുപോയി. കയ്യടിയും അവാര്ഡുമൊക്കെ വാരിക്കൂട്ടിയവര് പോലും കാമ്പിശ്ശേരി കാണികളിലുണ്ടാക്കിയ വികാരവിക്ഷോഭം കണ്ട് അന്തം വിട്ടു.<br /><br />ആ നാടകത്തിലൂടെയും അല്ലാതെയും കമ്യൂണിസ്റ്റ് പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെയും വളര്ച്ചയില് വലിയൊരു പങ്കു വഹിച്ച കാമ്പിശ്ശേരിക്ക് മറ്റു പലരേയും പോലെ പാര്ട്ടിയുടെ പിളര്പ്പ് വലിയ ആഘാതമായിരുന്നു. പിളര്പ്പിനു ശേഷം ജനയുഗം പത്രം സ്ഥാപിക്കുന്നതിലും വളര്ത്തുന്നതിലും മാത്രമായി ഏറെക്കുറേ കാമ്പിശ്ശേരിയുടെ ശ്രദ്ധ. <br /><br />അണ്ടന്റേയും അടകോടന്റേയും ഗുണ്ടയുടേയും കോളേജില് പോകുന്നതിനു പകരം വഴിയില് തല്ലിച്ചത്തവന്റേയും സ്മാരകങ്ങള് നിരന്നു നില്ക്കുന്ന കൊല്ലത്ത് സഖാവ് എന്ന പദവിക്ക് പൂര്ണ്ണമായും അര്ഹനായ കാമ്പിശ്ശേരിയുടെ ഓര്മ്മക്ക് അദ്ദേഹത്തോടൊപ്പം ഓര്മ്മ മാത്രമായ ജനയുഗം പത്രത്തിന്റെ ഈ കെട്ടിടം മാത്രം.<br /><br /><a href="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/1600/jana.jpg"><img style="cursor:pointer; cursor:hand;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/400/jana.jpg" border="0" alt="" /></a>ദേവന്http://www.blogger.com/profile/14898390206474616712noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-17670028.post-1150578792697684702006-06-18T00:47:00.000+04:002007-05-20T23:01:47.002+04:00പടിചാരാതെ<a href="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/1600/Picture%20506.jpg"><img style="cursor:pointer; cursor:hand;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/400/Picture%20506.jpg" border="0" alt="" /></a><br />ഒരുച്ചവെയിലത്ത് ആരോ ഒരു മാമനും മാമിയും നടന്നു വരുന്നു. "അമ്മൂമ്മേ, ആരോ വന്നു" അമ്മൂമ്മക്ക് വന്നവരെ കണ്ടപ്പോള് അതിശയം. അവനെ ആരും പരിചയപ്പെടുത്തിയില്ല.<br /><br />ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ലാത്തവര് കയറിവന്ന് "ചിറ്റപ്പാ കുഞ്ഞമ്മേ" എന്നൊക്കെ അപ്പൂപ്പനേം അമ്മൂമ്മേം വിളിച്ച് വലിയ സ്വാതന്ത്ര്യം എടുക്കുന്നു. ആദ്യം എന്തോ പന്തികേട് തോന്നി. പിന്നെ അവര് അവന്റെ ആളുകള് തന്നെയെന്നും തോന്നി.<br /><br />മിക്ക പകലും അവനൊറ്റക്കാണ്. ആരുപോകുമ്പോഴും സങ്കടവുമാണ്, എന്തിനാണെന്ന് അവനറിയില്ല. വന്നവര് തിരിച്ചു പോകുമ്പോള് പടിവാതില് വരെ കൂടെ പോയി. വാതില് ചാരാന് തോന്നിയില്ല. വന്നപോലെ വയല് വഴി നടന്ന് അവന്റെ വിരുന്നുകാര് ദൂരെയേതോ നാട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു പോയി. <br /><br /><a href="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/1600/Picture%20517.jpg"><img style="cursor:pointer; cursor:hand;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/400/Picture%20517.jpg" border="0" alt="" /></a><br />(അവ്യക്തമായ വികാരങ്ങളെ സോഫ്റ്റ് ഫോക്കസില് എടുക്കുന്ന രീതിക്ക് ക്രെഡിറ്റ് കുമാറിന്)ദേവന്http://www.blogger.com/profile/14898390206474616712noreply@blogger.com23tag:blogger.com,1999:blog-17670028.post-1150323621037264712006-06-15T02:13:00.000+04:002007-05-20T23:02:05.796+04:00അഷ്ടമുടിക്കാഴ്ച്ചകള് - 4<a href="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/1600/baniyan.jpg"><img style="cursor:pointer; cursor:hand;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/400/baniyan.jpg" border="0" alt="" /></a><br />അഷ്ടമുടി ബോട്ടു ജട്ടിയിലെ തെങ്ങിന് കുറ്റി. ആലിന് തൈ മുളച്ചത് മാത്രം അതിനൊരു തണലായി.<br /><br /><br /> കാഴ്ച്ചകള് ഇതുവരെ:<br /><a href="http://devaragam.blogspot.com/2006/03/3.html">ദേവരാഗം: അഷ്ടമുടിക്കാഴ്ച്ചകള് - 3</a><br /><a href="http://devaragam.blogspot.com/2006/03/2.html">ദേവരാഗം: അഷ്ടമുടിക്കാഴ്ച്ചകള് - 2</a><br /><a href="http://devaragam.blogspot.com/2006/03/1.html">ദേവരാഗം: അഷ്ടമുടിക്കാഴ്ച്ചകള് - 1</a>ദേവന്http://www.blogger.com/profile/14898390206474616712noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-17670028.post-1146150884625325742006-04-27T18:45:00.000+04:002007-05-20T23:02:23.663+04:00നിത്യക്കണികമ്മല്പ്പൂവ്<br /><a href="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/1600/kammal.0.jpg"><img style="cursor:pointer; cursor:hand;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/400/kammal.0.jpg" border="0" alt="" /></a><br /><br />തൊട്ടാവാടിപ്പൂവ്<br /><a href="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/1600/thottavaadi.jpg"><img style="cursor:pointer; cursor:hand;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/400/thottavaadi.jpg" border="0" alt="" /></a><br /><br />നാടന് റോസാപ്പൂ<br /><a href="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/1600/rose.jpg"><img style="cursor:pointer; cursor:hand;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/400/rose.jpg" border="0" alt="" /></a><br /><br />പാലപ്പൂവ് <br /><a href="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/1600/paala.jpg"><img style="cursor:pointer; cursor:hand;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/400/paala.jpg" border="0" alt="" /></a><br /><br />കാളപ്പൂവ്<br /><a href="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/1600/kaalappoo.jpg"><img style="cursor:pointer; cursor:hand;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/400/kaalappoo.jpg" border="0" alt="" /></a><br /><br />പേരറിയില്ലാത്തൊരു മഞ്ഞപ്പൂവ്<br /><a href="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/1600/manja.jpg"><img style="cursor:pointer; cursor:hand;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/400/manja.jpg" border="0" alt="" /></a><br /><br />എരിക്ക് <br /><a href="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/1600/erikk.jpg"><img style="cursor:pointer; cursor:hand;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/400/erikk.jpg" border="0" alt="" /></a><br /><br />പൂച്ചമരം (അന്യം നിന്നോ ഈ സുന്ദരന് ചെടി?)<br /><a href="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/1600/poochchappazham.jpg"><img style="cursor:pointer; cursor:hand;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/400/poochchappazham.jpg" border="0" alt="" /></a><br /><br />ലവലോലിക്കായ<br /><a href="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/1600/lavaloli.jpg"><img style="cursor:pointer; cursor:hand;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/400/lavaloli.jpg" border="0" alt="" /></a><br /><br />നീര്മുത്ത് ചൂടിയ ചെമ്പനീര് ചാമ്പക്ക (ഇതു വിദ്യ ക്ലിക്കിയ ഫോട്ടോ)<br /><a href="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/1600/champakka.jpg"><img style="cursor:pointer; cursor:hand;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/400/champakka.jpg" border="0" alt="" /></a><br /><br />കൊല്ലത്ത് ഇത് തെറ്റിപ്പഴം തുളസിയുടെ നാട്ടില് ചെക്കിപ്പഴം<br /><a href="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/1600/thettikka.jpg"><img style="cursor:pointer; cursor:hand;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/400/thettikka.jpg" border="0" alt="" /></a><br /><br />എന്നും ഈ കണിയെല്ലാം ഒരുക്കി നാടു കാത്തിരിക്കുമ്പോള് ഞാന് ഇവിടെ എതിവശത്തെ ഫ്ലാറ്റിന്റെ ജനാലയില് അഴയടിച്ച് ഉണക്കാന് വിരിച്ച ബഹുവര്ണ്ണ കൌപീനങ്ങളുടെ തോരണം കണ്ട് എന്റെ ദിനം തുടങ്ങുന്നു...<br />(ഞെക്കിത്തുറക്കല് ഫോര്മാറ്റിലാക്കി ഈപടങ്ങള് ഞാന് നൊവാള്ജിയയുടെ രാജാവ് തുളസിക്ക് ഡെഡിക്കേറ്റ് ചെയ്യുന്നു)ദേവന്http://www.blogger.com/profile/14898390206474616712noreply@blogger.com41tag:blogger.com,1999:blog-17670028.post-1145132292983965882006-04-16T00:10:00.000+04:002007-05-20T23:02:55.161+04:00ഈസ്റ്റര് ആശംസകള്<a href="http://photobucket.com" target="_blank"><img src="http://i23.photobucket.com/albums/b394/devanand/dedication/jesus.jpg" border="0" alt="Image hosting by Photobucket" /></a><br />ഒരോ ബ്ലോഗര്ക്കും ഞങ്ങളുടെ ഈസ്റ്റര് ആശംസകള്. അവന്റെ രാജ്യം വരാന് നമുക്കാ നാമം വാഴ്ത്തിടാം.ദേവന്http://www.blogger.com/profile/14898390206474616712noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-17670028.post-1144964171517345112006-04-14T01:28:00.000+04:002007-05-20T23:20:58.179+04:00വിഷുദിനാശംസകള്!<a href="http://photos1.blogger.com/blogger/783/1708/1600/vishu2.jpg"></a> <a href="http://photobucket.com" target="_blank"><img src="http://i23.photobucket.com/albums/b394/devanand/dedication/vishu2.jpg" border="0" alt="Image hosting by Photobucket" /></a><br /><br />കണിയൊരുങ്ങി കൂട്ടുകാരേ, എല്ലാവര്ക്കും ഞങ്ങളുടെ വിഷുദിനാശംസകള്! ബിലേറ്റഡ് നബിദിനാശംസകള് അഡ്വാന്സ് ഈസ്റ്റര് ആശംസകള്, നാളെ സദ്യ, മറ്റന്നാള് റെസ്റ്റ് അടുത്ത ദിവസം ഈസ്റ്റര് നോമ്പുതുറ.. ഫെസ്റ്റിവല് സീസണ് കീജെയ്.ദേവന്http://www.blogger.com/profile/14898390206474616712noreply@blogger.com8